Άσταλτο γράμμα

Δημιουργός: μαρίλλη

Επηρεαζόμενη διαβάζοντας Άθη Λ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφιερωμένο στην Αθανασία μου....


Ήθελα απόψε να σου γράψω ένα γράμμα
μελάνι βάζοντας το δάκρυ από το κλάμα
οι λέξεις έβγαιναν σα μέταλλο βαρύ
αδύνατο να γράψω, σχιζόταν το χαρτί.

Φορώντας της ψυχής μου τη λαχτάρα,
σα ρούχο στο γυμνό μου το κορμί,
ξεκλείδωσα της νύχτας τη καμάρα
ψελλίζοντας ευχή σα προσευχή.

Οι ευχές μου λικνιζόταν στην αιώρα
που είχα φτιάξει με τ'αστέρια τ'ουρανού
τις δίπλωσα να μοιάζουνε με δώρα
τις κάρφωσα στην άκρη ενός φτερού.

Περίμενα τ'αγέρι να τις πάρει
σιμά στα πρέπει σου του είπα να τις βάλει
σιμά στα πρέπει σου και πίσω απ'τα γιατί,
χωρίς βουή όμως του ζήτησα σα χάρη
τα θέλω μη ξυπνήσει απ'τη σιωπή.

Παρέμεινα στης νύχτας τη καμάρα
το γράμμα άστειλτο λες και ήτανε κατάρα
έτσι ξημέρωσε και ήρθε το πρωί
μα η πεθυμιά μου ήτανε πλάι μου νεκρή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2008