Νυχτερινές σκέψεις

Δημιουργός: nefelinis

μιας άνοιξης που αργεί..........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναδική διαφυγή του, η ποίηση...
Εκεί το μεταφυσικό γίνεται φυσικό
και το ανέφικτο, εφικτό...............
Δραπέτης του μυαλού
κι αθεράπευτα ονειροπόλος....
Αυτός είναι ο έρωτας.........
Γι' αυτό τον αποζητούν.....
Τον ζηλεύουν και τον θαυμάζουν....
Ολοι............


Ακόμη κι αν η φλόγα του στερέψει
βρίσκει άλλο μονοπάτι
να ξεφύγει του εφιάλτη
μιας ανέραστης ζωής...........

Λυπάμαι που τον βλέπω
περιφερόμενο ζητιάνο
τα μάτια ρίχνω χάμω
βουβή, πικρή, κραυγή.............

Τι έχω να του δώσω
φιλί να τον ματώσω
κορμί να τον πληγώσω
με αίμα να πλυθεί.......................

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-05-2008