Λεζάντα

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απότομα συννέφιασε το φως
ο ήλιος χάθηκε για πάντα
κι άρχισα να συλλογιέμαι πως
η αγάπη μας θα μείνει μια λεζάντα.

Εικόνα που χαράχτηκε βαθειά
μονάχα μ΄ αχυρένιες αναμνήσεις
μού φαίνεται σαν ψέμα τώρα πια
ποιος ξέρει σε τι βάθρο θα τη στήσεις.

Εκείνο που πονάει πιο πολύ
δεν είναι το μαχαίρι
μα σαν φυσά τ΄ αγέρι
μέσα στην άδεια μου αυλή.
Εκείνο που σπαράζει τη καρδιά
κι αργά τη μαραζώνει
είναι που μένει μόνη
σε μιας λεζάντας τα καρφιά.

Χειμώνιασε, σκοτάδι και σιωπή
μέχρι το κρύο μου περβάζι
εκεί που θέλει κάτι να μου πει
η σκιά που κάθε νύχτα με τρομάζει.

Σα μου μιλάει μ΄ άγνωστη φωνή
μι΄ ανάμνηση τρελή κι αλλοπαρμένη
κοιτάζω μια λεζάντα σκυθρωπή
και πάνω μιαν αγάπη πεθαμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2008