Σκιάθος

Δημιουργός: Nefeligeretis, Κώστας Κορδεράς

Σε θυμάμαι άγιε πατέρα στα εννιά μου, να προσπαθείς με μακροβούτια να ξεκολλήσεις την άγκυρα στη μικρή μας εκδρομή απέναντι, στο Ασπρονήσι ή στον Τσουγκριά δεν θυμάμαι πιό νησάκι ήταν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξημέρωμα στο Αιγαίο,
φως εισβάλλει αβέβαιο
στην προκυμαία,
πάνω απ το Μπούρτζι.
Ο Παπαδιαμάντης
έναν αιώνα βλοσυρός
σε ουράνια προτομή,
αιωρείται ολομόναχος,
πάνω από τις Σποράδες.
Η Φραγκογιαννού στο Κακόρρεμα,
μες την σιωπή και μες την σκόνη,
πάντα έτοιμη να απολογηθεί
στο δικαστήριο της ψυχής της.
Το πλοίο της γραμμής
άσπρος μικρός κύκνος,
στο βάθος του γαλάζιου ορίζοντα
μεταφέρει νέα αισιόδοξα σχέδια,
για το φετεινό καλοκαίρι.
Ο παπα-Γιάννης στις πάνω γειτονιές,
ακολουθία εν τω όρθρω
σε πλάγιο τέταρτο,
«Καταπλήττει αληθώς, τας διανοίας των πιστών»
Βουβή η μνήμη σε προσκαλεί,
κράτα με πατέρα,
όπως τότε, από το χέρι,
ξέφυγε για λίγο,
από τον κρυμμένο κόσμο των θεών,
σε νοστάλγησα,
πάντα σε θυμάμαι,
ξεκόλλα την άγκυρα από το βράχο,
περήφανα να σαλπάρουμε.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2008