Και άλλο άτιτλο

Δημιουργός: velico, Καλλιόπη

εχω ένα θέμα με τους τίτλους τελικά....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν όλα μοιάζουν με ένα φρικτό πρέπει
Και σε διατάζουν να υπάρχεις χωρίς να ζεις
Να ζεις και να μη θέλεις
Και συ ακούς και γίνεσαι οπαδός τους
Κάτι μέσα σου ουρλιάζει, φωνάζει

Είμαι εγώ και εσύ
Είναι οι ψυχές μας
Που άλλο δε βαστούν το ζυγό της ύπαρξής μας
Της ανούσιας και γεμάτης υποκριτική ευτυχία
Ενός παγωμένου χαμόγελου
Απλά γιατί έτσι πρέπει

Και όταν θα πεις θέλω, δε θα μπορείς
Θα είναι αργά
Ήδη δεν μπορείς

Μην κλαις
Με τα δάκρυα δε θα καταφέρεις τίποτα
Απλά στάσου κάπου ψηλά
Να σε δεις πώς είσαι από εκεί
Και να καταλάβεις
Μετά γύρνα την πλάτη σου
Και κοίτα τον ορίζοντα
Αφού ξεχωρίσεις μέσα στα κύματα
Τι είναι αυτό που θες
Φώναξε όσο πιο δυνατά μπορείς
Και αν θες μετά
Πέθανε
Θα έχεις πεθάνει ελεύθερος

Μη φοβηθείς των άλλων τα λόγια
Το τι θα πουν
Μόνο εσύ αξίζεις να σε κρίνεις

Μη με παρεξηγείς
Δεν είμαι τρελός
Και ας αστράφτει το βλέμμα μου παράνοια
Είναι γιατί ακόμα κοιτάω τους άλλους μέσα στα μάτια

[I]κάπου στο '99[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2008