Tο άλικο μας βράδυ

Δημιουργός: poetryf

32 σιωπές ακόμα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Bookman old Style] [color=purple] Τούτη η ασίγαστη μπαλάντα της μονάδας
που πιο πολύ δεν πόθησε παρά το δυϊσμό της,
λες και σκορπάται απ’τα χείλη κάποιας άδοξης στιγμής
Με πλημμυρίζει και με σφίγγει απόψε

Κι ό,τι πολύ αγάπησα
πια με μανία το αποστρέφομαι.

Βαρέθηκα αενάως να βαδίζω
κουράστηκα για πάντα να γελώ
Μήτε τα βήματα μου θα με πάν’ εκεί που θέλω
μήτε στο πρόσωπο σου τη χαρά θα ανταμωθώ

Όσα κολλήσαμε στον τοίχο της παλάμης μας
Ήρθε η κλειδούχος Ειμαρμένη και τα πήρε
Μικρές –μικρές ψηφίδες ξεκολλάνε
χάμω και πέφτουνε οι πόθοι ,
χάμω ξεψύχησαν γινάτια

Κάποιος προσπέρασε το άλικο μας βράδυ

Κι εκεί π’ανέμιζαν τα κόκκινα φεγγάρια
τώρα μια μαύρη συμφορά

Κι οι ανεμόσκαλες..
γερμένες προς την κλίση του ονείρου
Ανηφοράνε στον αντίπερα Εφιάλτη
Οι ανεμόσκαλες, οι μπερδεμένες μας ψυχές
που σιγοντάρονται απ’τη νύχτα
Δεν μιλάνε

Τούτη η μπαλάντα
Αυτό το αδιάφορο το ροκ
Νότες μας άπλωσε μείζονα μονοπάτια
Κι εμείς ...
Εμεις πως φτάσαμε σε υφεση
Απαντησέ μου...

Ποιος κομματιάστηκε απόψε
και ποιος ακέραιος θρηνεί την ερημιά ;
. . .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2008