Αρχόντισσά μου μάγισσά μου

Δημιουργός: ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ, Διαμαντής Παππάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάμαι κάποιες νύχτες με φεγγάρι
που πέφτανε τ’ αστέρια στην δική μου αγκαλιά
και διάλεγα ένα-ένα με καμάρι
να σου στολίσω τα ξανθά μαλλιά.
Μα μόλις άρχισε να συννεφιάζει
χαθήκανε τ’ αστέρια όπως χάθηκες κι εσύ
η σκοτεινιά μου είπες σε κουράζει
πυγολαμπίδα ήσουνα χρυσή.

Ρ
Αρχόντισσά μου, μάγισσά μου
της αγάπης φόνισσά μου
που’ ναι τώρα η αρχοντιά σου.
Στο πονεμένο μου σημείο
πήγες κι’ έστησες μνημείο
να δοξάσεις τ’ όνομά σου.


Θα έρθουν πάλι κάποια καλοκαίρια
να ξαστερώσει λίγο και για μένα ο ουρανός
θα λείπουν όμως τα ένοχά σου χέρια
που κλέβανε απ’ τον ήλιο μου το φως.
Υπάρχουν κάποια ξεχασμένα μάτια
που κλαίγανε μαζί μου για την κάθε αναποδιά
δεν έμαθαν να ζούνε σε παλάτια
μα κτίζουν πύργους μέσα στην καρδιά.

Ρ
Αρχόντισσά μου, μάγισσά μου
της αγάπης φόνισσά μου
που’ ναι τώρα η αρχοντιά σου.
Στο πονεμένο μου σημείο
πήγες κι’ έστησες μνημείο
να δοξάσεις τ’ όνομά σου.



Διαμαντής Παππάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2008