νύχτα Παρασκευής

Δημιουργός: Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι η καρδιά με οδήγησε και πήρα λάθος δρόμο
μόνο βοήθα αστέρι μου μην νιώσω κι άλλο πόνο
ξέρω πως κάνω απότολμα βήματα χωρίς σκέψη
μα πόσο ακόμα η ύπαρξη τη μοναξιά να αντέξει;

Γύρω χαρά ,φιλιά, αγκαλιές ,όλοι χαίρονται τις στιγμές
κι εγώ σιγά και ταπεινά , άμα τελειώνουν οι γιορτές
γυρνώ μονάχη με 2 φώτα μες την αδράνεια της νύχτας
φτάνω και βάζω το κλειδί ,κοιτάζω το είδωλο της πίκρας.

Είναι ακόμα λαμπερά και πράσινα τα μάτια μου
μα σαν να γέρασαν απότομα πίσω απ'τις κόρες
στάζουνε δύο δάκρυα να πάρουν τα κομμάτια μου
και να τα πλένουνε ακόμα με τις ώρες

κι αμα θα φύγει όλη η σκόνη της ψυχής
και καθαρή κι ανάλαφρη στο αίμα μου κυλήσει
θα πορπατήσει μικρός θάνατος βαρύς
πάνω απ'όλα τα μέλη μου και θα τα λύσει.

κι όπως θα νανουρίζονται τα φύλλα
απ'της δροσιάς το απαλό το κούνια μπέλα
θα έρχεται ένα άλογο από ξύλα
και θα με τραμπαλίζει μαλακά απά στη σέλα

κι έτσι παιδάκι αποσταμένο απ'το παιχνίδι
μες τα όνειρά μου θα γυρεύω αερικά
και σαν πευκάκι που μεινε αποκαϊδι
θα περιμένω την αυγή να γεννηθώ ξανά..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2008