fontana leonis

Δημιουργός: iptamenos_gatos, Ιωαννης Χριστοπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[στο κεντρο της πολης της λαμιας, υπαρχει μια κρινη με στομα λεοντος. τα καλοκαιρια καθε φορα που νυχτωνει και τα παιδια της πολης αναζητουν την συνηθεια της αγαπης στις πλατειες
της πολης ολο και καποιο απο αυτα τα παιδια θα σκηψει να δροσιστει απο το νερο της κρινης.
ενα βραδυ το εκανα κι εγω, ηθελημενα η αθελα δεν το γνωριζω,. τοτε με πλησιασε ο ζητιανος της πλατειας, "εισαι ποιητης ε;" μου ειπε ξαφνιαζοντας με πως καποιος που δεν τον ηξερα καν μου αποκαλυψε αυτο μου το μαρτυριο, "ναι εισαι ποιητης, γιατι βλεπω να εισαι περιβεβλημενος της σεληνης την μεγαλοπρεπεια, θελω να σου πω μια ιστορια για την κρινη αυτη, εσυ που ξερεις γραμματα θελω να την γραψεις γιατι το φεγγαρι και ο ερωτας ειναι οι χειροτεροι τιμωροι αν δεν τους δωσεις σημασια." ετσι ισως απο φοβο ισως απο μια υποχρεωση προς την μητερα σεληνη κατεγραψα το τραγουδι του ζητιανου της πλατειας και σας το παρουσιαζω εδω]



οταν το φεγγαρι,
αναζητησει την απαλη
οψη ενος τριανταφυλου
στον αειανθο κηπο ενος Ιουλιου
ειναι μια πηγη,
που ανασταινει
τα θνητα ονειρα καθε
ρολογιου και καθε μιας
συνηθειας
που γενναει
ποθο τα καλοκαιρια
των εξωστρεφων
επιθυμιων μας,
κι οσο η ωρα προχωρα
κι η νυχτα
γινεται ερωτας,
ανασασμος ηδονικος γυναικας
και μυρωδια γιασεμιου,
τοσο αυτη η πηγη
γινεται αγγελοκρατωρας
ουρανος
αναμνησεων ερωτοπαθων
και αιωνιων


[αυτο το τραγουδι μου ειπε ο ζητιανος της πλατειας και οταν τελειωσε εγινε αξαφνα μπροστα μου ενας αγγελος του νερου και χαθηκε μεσα στην κρινη. αργοτερα εμαθα απο τους σοφους γεροντες της πολης που τους ανεφερα το περιστατικο, πως ηταν το πνευμα της κρινης και πως ημουν πολυ τυχερος που ακουσα την φωνη του και το τραγουδι του]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2008