Μου λείπεις

Δημιουργός: Deppoullini, despina

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διάβαζα…
Διάβαζα…
Όλη νύχτα
Ένα βιβλίο αγαπημένο
Ο μικρός πρίγκιπας
Όπου κι αν είσαι σ’ αγαπώ
Και σ ’αγαπώ όπως κι αν είσαι
Είσαι για μένα ένας πρίγκιπας μικρός
Με χρυσαφί μαλλιά και δυό γλυκά ματάκια
Κι αν έφυγες απ’ την ζωή
Κι αν δεν σ’ αγγίζω πια…
Δεν με ενοχλεί
Κι αν την γλυκιά σου την χροιά δεν ξανακούσω…
Κι αν δεν μ’ αγγίξεις στο σκοτάδι απαλά
Κι αν τα δάκρυα μου τα πικρά δεν μου σκουπίσεις
Κι αν το βράδυ ξυπνήσω στου ύπνου την λήθη
Και απεγνωσμένα ψάχνοντας σε δεν σε βρω…
Δεν με ενοχλεί δεν με πειράζει…
Θλίψη μεγάλη προκαλεί
Ότι την λάμψη των ματιών σου έχω χάσει
Μα την θυμάμαι ακόμα..
Και σε βλέπω, σε νοιώθω, σε ακούω ακόμα άγγελε μου…
Ένα φτηνό υστερόγραφο σε μια καρδιά που έσβησε
Μην με ξεχάσεις…Σ’ αγαπώ…



Δεν ξέρω πόσο σας άγγιξε. Για μένα αυτό το πλάσμα όμως ήταν κάτι παραπάνω από ένα κατοικίδιο… Ήταν ο αδερφός μου, ο καλύτερός μου φίλος… Δεν ξέρω αν και πόσο κοντά έχετε έρθει ποτέ με ένα πλάσμα… Εγώ όμως με αυτό το πλάσμα ένοιωθα πιο κοντά από ότι με κάθε άνθρωπο της ζωής μου… Δεν με άφησε ποτέ μόνη… Και όσο περίεργο και αν φαίνετε παρόλο που δεν μιλούσε με καταλάβαινε και το καταλάβαινα. Μου έγλειφε τα δάκρυα από το πρόσωπο όταν δεν ήμουν καλά και έπαιζε μαζί μου στις χαρές μου… Δέκα χρόνια με ένα πλάσμα δεν είναι λίγα… Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχουν διαβάσει τον μικρό πρίγκιπα (όσοι δεν το έχετε κάνει να το κάνετε) για μένα αυτός ο γάτος όμως είναι σαν τον μικρό πρίγκιπα του συγγραφέα… Αν βλέπατε τον γατο μου θα σας φαινόταν ένα κοινό γατί… Σαν τα χιλιάδες άλλα που υπάρχουν… Για αυτό το γατί εγώ όμως νοιώθω αγάπη… Εγώ το τάισα, το προστάτεψα, το πρόσεξα , έμεινα μαζί του στις τελευταίες του στιγμές…

«Μόνο με την καρδιά μπορεί κανείς να δει σωστά….»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2008