Μονότωνη κι Αχρωμη ειναι η ζάλη

Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ

αν δεν αντέχεις το πιοτό ....μη πίνεις!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεμίζεις ξανά και ξανά
το ποτήρι
Κι νύχτα απόψε
δε σου χαλά
χατίρι
Μουντή και κρύα ,
βρέχει ακόμα
Βρέχει τα μάτια
μουσκεύει το σώμα.

Σώμα που πνίγουν απόψε
οι τύψεις
Το δάκρυ στα μάτια να θέλεις
να στύψεις
Η θλίψη ένα φώς που τρέμει
στο σκοτάδι
συντροφιά να σου κάνει με ένα του
χάδι

Οι ώρες απόψε να γίνονται
αιώνες
Ερινύες στο νου οι μόνες
εικόνες
Μαξιλάρι τα λάθη στο ένα σου
χέρι
Στο άλλο φυσα ένα κρύο
αγέρι

Αδειάζεις ξανά και ξανά
το μπουκάλι
Μονότωνη
κι αχρωμη
είναι η ζάλη
γυρνά στην καρδιά
σπάει τους τοίχους
κυλά στο χαρτί
γράφει τους στίχους

ο χρόνος μακάρι να ρθεί
και να σβήσει
Τις νύχτες αυτές που η καρδιά
έχει ζήσει
Μακάρι ένα χέρι τον πόνο
να πάρει
Να φέρει ξανά της χαράς
το φεγγάρι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2008