Η ψυχή της

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποτέ μου μη σταθώ ,γιατι απο εδώ και πέρα
Μιάν ευωδιά αθάνατη μυρίζομαι στον αέρα
Σαν σκέψη αμίλητη κι απέραντη απο μόνη
Γύρα μου κατεβαίνει ,πυκνή γοργή σα χιόνι

Γύρω μου κατεβαίνει ολόσωμη χαρά,η ψυχή της
Κι απλώνεται σαν κύματα σε πέλαο μοναχή της
Κι ολοένα νιώθω μιά πνοή τεράστια να μ’αλλάζει
Σα μέγα δέντρο ολάκερο που απ’τη ζέστη με σκεπάζει

Τα μάτια ανοίγουνε πλατιά στο πρόσωπό μου
Σα να μαντεύουνε θαμπά το νού και το σκοπό μου
Κρύφιο τραπέζι για σέ έχω εγώ στρωμένο
Αχ, πόσο,να το ξέρεις,καιρό σε περιμένω

Μα νά κι η ίδια μου η καρδιά που αιώνες περιμένει
Τώρα χτυπά απ’το λήθαργο φτερά ξαλαφρωμένη
Αθρόο το δώρο πάνω της ολοένα που κατέβη
Δύναμη είναι μυστική κι αρχίνησε γλυκά να παρθενεύει

Αυτή τριγύρα απ΄τον παλμό μου χάραξε ενα κάστρο
Τον έρωτα να γνωρίσω μες στ’άστρα ξέχωρο άστρο
Αυτή μου ερίζωσε κρυφά τη σκέψη στο σκοπό της
Ακλόνητη όσο να νιωστεί σα δάφνη στον καρπό της

Αυτή μου γιομίζει απο καιρό με θείο ρυθμό τη φλέβα
Κι όλο μιλάει η καρδιά κι όλο της λέει :κατέβα
Πόσο με κράτησε καιρό,με κρατάει,ακοίμητο μπροστά της
Που πιά ο έρωτας ,μέσα μου αγρυπνάει παραστάτης ..........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-08-2008