Σειρήνα

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Ένα από τα πρώτα μου ποιήματα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανάμικτα αισθήματα αγάπης μαζί με ντροπές
ήρθαν και γέμισαν απόψε την ψυχή μου
σαν έψαξα να βρω πολύ παλιά στο χθες
ό,τι στ’ αλήθεια άξιζε απ’ όλη τη ζωή μου

Και σαν γύρισα τα μάτια μου στο βάθος του χρόνου
και αντίκρισα και πάλι το γαλάζιο σου βλέμμα
κατακοκκίνισε το χλωμό πρόσωπό μου
γιατί ερχόταν απ’ την καρδιά ζεστό το αίμα

Ήσουν εκεί, στους μακρινούς ορίζοντες της σκέψης
έμοιαζες με ήλιο που πήγαινε να δύσει
ένιωσες το βλέμμα μου και έκανες να τρέξεις
και δεν υπήρχε τίποτα να σε κρατήσει

Μετά σε είδα σε απόσταση να τρέχεις
πίσω σε φώναζα να ‘ρθεις, μάταια όμως
όσο πλησιάζω, τόσο περισσότερο απέχεις
μακρύς και δύσκολος μου φαίνεται ο δρόμος

Τώρα σ’ ακούω να τραγουδάς σαν τη Σειρήνα
θάνατος για τους ανθρώπους τους μονάχους
καράβι της ψυχής μου το ταξίδι σου ξεκίνα
κι ας ξέρω πως θα τσακιστώ στους βράχους

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2008