Αλήτες Πλανήτες

Δημιουργός: Masvidal, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΩΜΕΓΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λιωμένο κερί ο δρόμος που σβήνει
απομεινάρια μιας νιότης χαμένης.
Κι εσύ επιμένεις στο κέντρο της δίνης
μια τάξη να βάλεις στο χάος που μένεις.

Παραπατώ στους γαλαξίες, τα χείλη δαγκώνω
παίρνω δύναμη για να σηκωθώ.
Μα λιώνει ο χάρτης, τα ίχνη μου σβήνουν
στην κάψα του ήλιου θα χαθώ.

Χαρούμενες λάμψεις, θλιμμένες μορφές,
οι αλήτες-πλανήτες διασκεδάζουν.
Χαρούμενες σκέψεις, σκοτωμένες ψυχές,
κόκκινο κρασί στην υγειά τους.

Ο πύρινος δίσκος απλώνει τα χέρια
η αγκαλιά του φωτεινός πειρασμός.
Σε βλέπω να ζυγώνεις με τα μάτια σβησμένα,
τρεμοπαίζουν τα βλέφαρα μπρός στο χαλασμό.

Σου έπεσε απ’τα χέρια η πυξίδα του νου
χαμένες αναμνήσεις στη σκιά του βουνού.
Αμαρτίες και θυσίες σκορπισμένες παντού
παραδομένες στην αιώνια πλάνη σου…

Σου έπεσε απ’τα χέρια η πυξίδα του νου
χαμένες αναμνήσεις στη σκιά του βουνού.
Αμαρτίες και θυσίες σκορπισμένες παντού
που εσύ τις έβαψες με κόκκινο χρώμα…

Χαρούμενες λάμψεις, θλιμμένες μορφές,
οι αλήτες-πλανήτες διασκεδάζουν.
Χαρούμενες σκέψεις, σκοτωμένες ψυχές,
κόκκινο κρασί στην υγειά τους.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2008