Μια εκδοχή

Δημιουργός: foteinos

Me llaman Calle, me llaman Calle calle sufrida calle tristeza de tanto amar.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια εκδοχή

Ας ήτανε μια άνοιξη
Να έρθει να με ματώσει
Μ’ όπλο τις λόγχες των ανθών
Τα ράμφη των πουλιών
Ας ήταν κι η ευωδία της
Μια μαύρη μελωδία
νότες αναδυόμενες
Ήχο - αναστεναγμών

Ας ήταν και το τέλος μου
Άχρωμο πεπρωμένο
Ας ήταν και το σκάφος μου
Στολίδι στον βυθό
Ας ήταν κι όλη μου η ζωή
Μια χλωμή κυρία
Το ξύλινο μπαστούνι της
Ας ήταν ριζικό

Ας ήτανε ένα σύννεφο
Να έρθει να με ξεπλύνει
Με μία κόκκινη βροχή
Σαν αίμα αρμυρή
Ας ήτανε κι η ορμή της
Ένα μικρό ποτάμι
Και το μοιραίο νότισμα
Ας ήτανε βαθύ

Ας ήτανε ένας άνεμος
Ψηλά να με σηκώσει
Άρρωστο μαύρο πούπουλο
Αδύναμων φτερών
Ας ήταν τα ξερόφυλλα
Οι τελευταίοι φίλοι
Ας ήτανε κι ο κόσμος μου
Ο κόσμος των λαθών.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-08-2008