Παρακάλι

Δημιουργός: Cats and Dogs, Ελισάβετ Ζομπάκου

Καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΑΡΑΚΑΛΙ

Έχω μέσα μου βαθειά ένα αθώο μου παρακάλι
να μπορούσα ν’ ανοίξω τα φτερά, μακριά για να πετάξω
να δω τον κόσμο από ψηλά, μαζί με τ’ άγιο περιστέρι

Οι σκέψεις να οδηγηθούν στην ηρεμία του δάσους
να χαλαρώσει η ψυχή και να με στεφανώσει
η μαυρισμένη μου καρδιά τους κεραυνούς να διώξει
να αντιλαλήσει η χαρά, τον κόσμο ν’ αγκαλιάσει

Μαζί με τ’ άσπρα σύννεφα να παίξω ένα κρυφτούλι
να παραβγώ με το βοριά και να κρυφτώ μεσ’ τ’ άστρα
πρωτοβρόχι να γενώ, τη γη να καθαρίσω
να τυλιχτώ μεσ’ στα λευκά, ίδια με τους χιονιάδες

Να μάθω ν’ αγαπώ κι’ αυτούς που με μίσησαν
αγάπη να μοιράζομαι, αγάπη δίχως όρους
αντάλλαγμα να μη ζητώ για ό,τι καλό θα κάνω
τη θλίψη μου να ανεχτώ για την κακία του κόσμου

Σ’ αυτούς που με πονέσανε, συγχώρεση να δώσω
μένος να μην έχει η ψυχή, να στάζει καλοσύνη
τρυφερή να είμαι και γλυκιά, συγνώμη να ζητάω
κομμάτια να γίνει ο εγωισμός, να φύγει μακριά μου

Το σύμπαν να εμπιστεύομαι κι’ ότι καλό-κακό μου φέρνει
στα συναισθήματά μου ν’ ακουμπώ, κουράγιο για να παίρνω
να μη ζηλεύω το καλό και τ’ άγριο να αποφεύγω
και με υπομονή να ξεπερνώ ότι και αν συμβαίνει

Απόψε σε παρακαλώ, κάνε μου το χατίρι
άσε με λίγο να γευτώ του ονείρου μου την πλάνη
να ζήσω θέλω, να χαρώ, να πάρω εμπειρίες
και με τις αμαρτίες μου, σοφία να τις κάνω

Σοφία μεγάλη και βαριά στην άκρη του μυαλού μου
που απλόχερα θα μοιραστώ, σε όλους θα τη δώσω
το ίδιο λάθος με εμέ ποτέ τους να μη κάνουν
να πεθάνουνε νωρίς, μα γέρους να τους θάψουν.



Ελισάβετ
Σεπτέμβριος ‘08

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2008