Ο καπετάνιος

Δημιουργός: Cats and Dogs, Ελισάβετ Ζομπάκου

Καλό Σ/Κ σε όλη την παρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

Όταν τον ρωτούσαν τι ήθελε να γενεί
καπετάνιος, φώναζε με σθεναρή φωνή
του ονείρου του την άκρη ακολούθησε
και τον πόθο της ψυχής του ολοκλήρωσε

Μόνος πάλευε τα χνώτα του να θρέψει
τα μυστικά της ψυχής του να γιατρέψει
τη δίψα για τη θάλασσα δεν ήθελε να διώξει
μόνο στα κύματά της μπορούσε να τη νοιώσει

Οι φίλοι λιγοστοί, δυσεύρετοι, μοναχικοί
βαριότανε τα ζάρια, τα χαρτιά, τη μουσική
ανεξίτηλα σημάδια στο σώμα, στη ψυχή
για μια γυναίκα έκλαιγε σε όλη του τη ζωή

Τις θάλασσες σπατάλησε για να την περιμένει
στα κύματα αγόγγυστα έψαχνε να τη βρει
η μοίρα με το νάζι της ήθελε ν’ αποκριθεί
πως αλλού κοίταζε κι’ αλλού ήταν αυτή

Τα χρόνια του περάσανε, μεγάλος είναι πια
στη θάλασσα ανδρώθηκε με μια άθλια μοναξιά
αναλογίζεται το άμοιρο χθες με καταχθόνια
της ψυχής το αύριο χωρίς συμπόνια

Ο μεγάλος πόθος του γι’ αυτή ξεχάστηκε
πια στέρεψε ο χρόνος του και χάθηκε
σαν τ’ ονείρου του την άκρη ακολούθησε
λησμόνησε ανθρώπους, με τους θεούς οργίστηκε

Πόσο κοστίζει μια ζωή στης θάλασσας την τρύπα
που όλα τ’ απαρνήθηκε για μιας δεκάρας νύχτα
όσο μια νύκτα η ζωή, μαύρη και σκοτεινή
στης θάλασσας τα νύχια θέλησε να χαθεί



Ελισάβετ
Σεπτέμβριος ‘08

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2008