όσο δειλιάζεις

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα (ε)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από τα βάθη του μυαλού
φωνές μυστήριες με καλούν
άγριες ,αρχέγονες
θεριά θωρώ, θεριά αγριωπά
κι εσένα μέσα στα αίματα
που τα εξημέρωνες

με έπιασες, λέει, απ’ τον καρπό
και μου πες «έλα να σου πω
όλα τα ανείπωτα:
ό,τι φοβάσαι θα ‘ναι εκεί
όσο δειλιάζεις να το δεις.
Νίκα το τίποτα»

πήρε αναθάρρησε η ψυχή
κι είπε να κάνει την αρχή
σπέρνοντας τ’ άγονα
κι ευθύς οι κύκλοι να γυρνάν
έπαψαν, που με κύκλωναν,
γίναν τετράγωνα

το κύμα πήρε του γιαλού
όσα με πήγανε αλλού
απ’ όπου θέλησα
και μες τη σκέψη μου ξανά
άρχισε πάλι να γεννά
μέλι, μια μέλισσα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2008