Φόβος και μελαγχολία

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

26/10/08 Μελαγχόλισα εκείνη την ημέρα αλλά μετά συνήλθα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=fuchsia][B] ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ[/B][/color]

[B][color=purple]Φοβάμαι όταν μένω μόνη
και το σκοτάδι με κυκλώνει.
Φοβάμαι να πληγωθώ
ξέρω πως μέσα μου θα κλειστώ.
Φοβάμαι την αποτυχία
κλαίω πολύ και δεν μπορώ τη μελαγχολία.
Φοβάμαι όταν μένουν όλα στάσιμα
και μένουν όλα πίσω μου πια άχρηστα.

Η καρδούλα μου πληγώνεται
τα ματάκια μου βουρκώνουνε.
Νιώθω σαν κλαράκι που ο αγέρας το λυγίζει
η νύχτα νικά την μέρα και γελά
και χάνω την ελπίδα τη γλυκιά.

Μελαγχόλισα αυτή τη Κυριακή.
Περπατούσα στην παραλία δίπλα εκεί
το κύμα πάφλαζε μελαγχολικά
έκανε κρύο και ήταν όλα γύρω μου κλειστά.
Ένα δάκρυ απ'τα μάτια τότε κύλησε
ήθελα να πεθάνω
ένα άσχημο συναίσθημα με πλημμύρισε.
Αλήθεια ήθελα να πεθάνω
να κλείσω της νιότης μου τα μάτια
κουράστηκα να ζω,ήθελα να εξαφανιστώ.

Φοβάμαι όμως να πεθάνω
δεν θέλω τα νιάτα μου να χάσω.
Μετά δεν θα μπορώ να γυρίσω πίσω
τον εαυτό μου να αντικρύσω
μ'ένα ολόλευκο νυφικό φόρεμα
και τους γονείς μου γελαστούς.
Θα είμαι τότε πεθαμένη
με τα άσπρα στολισμένη
και θα μαρανθεί της καρδιάς μου ο ανθός.[/color][/B]


[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2008