Περιμένοντας να φανείς Δημιουργός: ΛΕΛΙΑ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Εκεί μες τ άδειο κτήριο
αδειάζει η αντοχή μου
με πάθος και μυστήριο
γεμίζει η ζωή μου
Η παγωμένη σιωπή η απουσία του κόσμου
ο αντίλαλος και η σκοτεινιά δεν με πειράζουν φως μου
η πλάτη μου που ακουμπά στο μέταλλο της πόρτας
ούτε που τρίζει στα σκαλιά το πάτημα της μπότας
Σε κείνη τη μικρή γωνιά
σφιχτά μ έχεις δεμένη
και η καρδιά μου σταματά
να έρθεις περιμένει
Το σώμα είναι ακίνητο, η ανάσα μου κομμένη
αίμα στις φλέβες δεν κυλά, είμαι σαν πεθαμένη
η λογική μου σταματά να κάνει υποδείξεις
γρήγορα έλα κι όλα αυτά μ ένα φιλί να πνίξεις
Την πουπουλένια σου βροχή
έριξες στα μαλλιά μου
μες στο φιλί σου το βαθύ
βουτήξαν τ όνειρά μου
με κοίταζαν και μίλαγαν
τα γαλανά σου μάτια
τα χείλη σου με φίλαγαν
το σώμα μου κομμάτια
όταν το άγριο βρίσκεται μέσα στην ομορφιά σου
γίνεται ο παράδεισος από τη ζεστασιά σου
κι εσύ φρουρός του φόβου μου θέλω να παραμένεις
για να ρχεσαι ιππότη μου απ’ όλους να με παίρνεις
Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2008 |