Καταραμένο χελιδόνι

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

σε σεντόνι ουρανό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα τραγουδώ σα διψασμένο χελιδόνι
που λησμονήθηκε σε Άνοιξη βαριά
με δυο ψαλίδια καρφωμένα για φτερά
θα κόβω νότες απ’το λάλημα του γκιόνη.

Θα πέφτει η νύχτα με αργόρυθμη πνοή
πάνω στα φύλλα και τη δρόσο θα μου κλέβει,
θα’ρχεται ο θάνατος συχνά να μου γυρεύει
συνωμοσίες για την άλλη μου ζωή.

Το μαύρο σώμα μου στον άνεμο θα τρέμει
αερικό που δεν το χόρτασαν οι ασκοί,
Άδειο θα βρίσκω των ονείρων το φλασκί
κι ο μεθυσμένος Αίολος θα με ζεσταίνει.

Τη μυρωδιά των λουλουδιών θα λαχταρώ
την άσπρη κάτοψη που σέρνω και δεν είδα,
θα με χτυπά ο κεραυνός κι η καταιγίδα
να’χω το βλέμμά μου θαμπό και πάντα υγρό.

Θα τραγουδώ, καταραμένο χελιδόνι
που εξορίστηκε σε Άνοιξη βαριά
μα θα θυμάμαι να ανοίγω τα φτερά
να με σκεπάζει ο ουρανός σου σα σεντόνι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2008