Ταξίδι στην τρικυμία

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα ταξίδι πάω, με βάρκα την ελπίδα,
με καπετάνιο την καρδιά, και την ψυχή πλοηγό.
Αφού τον θάνατο ακόμα, δεν τον ήβρα,
τι να προσμένω, απ'της ζωής μου το κενό?

Έχει φουρτούνα απόψε, και η βάρκα μου πλευρίζει,
το καρυδότσουφλό μου, παρασέρνει ο καιρός.
Στα μανιασμένα κύματα, δεν νιώθω τώρα θλίψη,
καράβι έρμαιο, που ακροβατεί ο λογισμός.

Πανιά δεν έχω, το πηδάλιο έχει σπάσει,
παραδωμένος είμαι, στην θαλπωρή της μοναξιάς.
Στην αγκαλιά του Ποσειδώνα, έχω φτάσει,
με του Ιππέα το άτι, θα βρώ το δρόμο της καρδιάς.

Μία γοργόνα, έχω δεμένη στο κατάρτι,
για να μου δείχνει την πορεία στο Βορρά.
Κόντρα στη θάλασσα, λυσσομανά κι αστράφτει,
και η βάρκα μου άρχισε, να μπάζει απο νερά.

Νιώθω να χάνεται, η ζωή μου να τελειώνει,
παραμονεύει ο θάνατος, στην τρικυμία αυτή.
Δένω τα μάτια μου, μ'ένα λευκό σεντόνι,
και αφουγκράζομαι στερνά, μια μουσική.

Με κυνηγάνε, οι πανέμορφες σειρήνες,
αλλά και οι μούσες, ενός ψεύτη ποιητή,
που όλα τα έργα του, μιλάγανε γι'αγάπη,
κι όμως αγάπησε, χωρίς ν'αγαπηθεί.

Αν καταφέρω, στη φουρτούνα να βρώ άκρη,
και δεν μπατάρει, το καράβι της ζωής,
σαν Οδυσσέας, θα γυρίσω στην Ιθάκη,
και στης καρδιάς τη μάχη, θα'μαι νικητής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2005