Λευκό παραμύθι

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν παλιά , πολύ παλιά , δυο χωριά
αντικριστά , σε δυο βουνά , σε δυο πλαγιές
κι ένας χειμώνας σκοτεινός απ’ το βοριά
νιφάδες έφερε σε δέντρα και καρδιές

Τότε παλιά και ‘κει ψηλά ‘παιζαν παιδιά
στη μια πλαγιά χιονάνθρωπο , φτιάξανε παλικάρι
στέκει στην άκρη αγέρωχο σαν φτάνει η βραδιά
απέναντί του κοίταζε λάμπα 'χε το φεγγάρι

Κοπέλα βλέπει στα λευκά
Ναι ! απ’ τα ίδια υλικά
με τ’ αγέρι της μιλάει
θερμά ‘κείνη του απαντάει

Κάθε νύχτα ο έρωτάς τους στων αστερισμών τα φώτα
και τα λόγια κουβαλάνε ταχυδρόμοι οι νιφάδες
μα η απόσταση να χάσκει στης αγάπης τους τη ρότα
στα όνειρά τους έλιωναν , μέσα τους λες λαμπάδες

Ήρθε η άνοιξη όπως πάντα με τον ήλιο καβαλάρη
μ’ άνεση κορφές πηδάει και τα σύννεφα σκορπίζει
οι λευκοί ερωτευμένοι σύμμαχο τον έχουν πάρει
και της ζωής συνάντηση εκείνος κανονίζει

Νερό τους κάνει γάργαρο , κυλάνε στην κοιλάδα
και στο τραγούδι τους πουλιά έχουν για συνοδεία
χορεύουν , αγκαλιάζονται σε γάμου τους λιακάδα
ποτάμι η ευτυχία τους , για θάλασσα η πορεία…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2008