Σημαίνουν Χριστούγεννα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

στίχοι γραμμένοι σε πακέτα τσιγάρων μέσα στη φυλακή μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Σημαίνουν Χριστούγεννα

~~

μία πεθαμένη μέρα χύνεται σ’ ἕνα παγωμένο ποτήρι
δύο πεθαμένα χρόνια μακριά ἀπ’ τήν ἀγκαλιά σου

μακριά ἀπ’ τήν ἀγκαλιά σου ἀγάπη μου
νεκρά εἶναι τά κύτταρά μου
ἀμίλητη ἡ ἀνάσα μου, ψυχρά τά δάκρυά μου
μακριά ἀπ’ τήν ἀγκαλιά σου ἀστέρι μου, δέ λάμπω
δέν εἶμαι μήτε ὑπάρχω σ’ ἕνα ἄδειο σκηνικό

γιατί γεμίζει καί ζεσταίνεται ἡ μέρα
ὅταν οἱ δύο γίνονται ΕΝΑ καί κολλᾶνε
κι ἄν τύχει ν’ ἀποκολληθοῦν, θρηνοῦν τό μισεμό

εἶναι ἀβάσταχτος καημός ὅταν ψελλίζεις ἀπ’ τά χείλη σου τ’ Ἀντίο
καί πιό βαρύ ὅταν τά χείλη ἐννοοῦν τό χωρισμό
εἶναι σκληρό ν’ ἀργοπεθαίνεις, ἔτσι ἀμίλητος
σάν τό κερί πού ἔμεινε στήν ἄκρη ἀργοπεθαίνοντας λειψό

εἶναι σκληρός κι ὁ χωρισμός ὅταν ἐπέρχεται
κι ἐσύ κοιτᾶς ἀμέτοχος, μήν ἔχοντας τή δύναμη μακριά νά τόν τσακίσεις
μακριά ἀπ’ τήν ἀγκαλιά σου ἀγάπη μου, εἶμαι μισός
καί τό χαμόγελο πᾶνε δύο χρόνια πού ‘χεῖ νά φανεῖ στά χείλη

«ΧΑΜΟΓΕΛΟ» τί ἀστεία λέξη;

ἕνας χαμός καί ἕνας γέλωτας εἴρωνας
κι ἐκεῖ πού πῆγε ἴσα μία στάλα τό στόμα νά τσακίσει, μάντεψε!
χύθηκε ἡ μέρα μου σ’ ἕνα ποτήρι ἀδειανό

μοῦ ‘πές θά βγεῖ ὁ αὐγερινός, μά κάπου χάθηκε τό φῶς
μοῦ ‘πές θά ‘ρθεῖ ἡ ἀνατολή καί πώς θ’ ἀνάψει ἕνα κερί
μά στόν τυφλό, ἔστω κι αὐτό μοιάζει μέ ψέμα

σημαίνουν Χριστούγεννα, ἡ μαύρη γιορτή
ὑπάρχω ἀκόμα κι ἄν ζῶ δίχως σῶμα
ὑπάρχουν γιά σένα, ὑπάρχουν κρυμμένα
μί’ ἀνάσα, μία σκέψη, μία νέα ἀρχή

πετρόψαρα ρίξτε στόν πάτο ν’ ἀνθίσει
λουλούδι πού γέλασε, ἀνθός πού θρηνεῖ
στόν πάτο τῆς λίμνης ὑπάρχει μία τύχη
κρυμμένη στόν βοῦρκο, κρυμμένη μία εὐχή

κι αὐτός πού ἀγάπησε, αὐτός πού χωρίζει
θά εἶναι διπλά τυχερός σάν τή βρεῖ..


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2008