Ζωη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πικρή ζωή,αδιάκοπα σφετερισμένη
Γυναίκα άσεμνη,καλά μεταμφιεσμένη
Καταραμένη πόρνη σύμβολο κι αίνιγμα των αλωνιών
Φιλάργυρη του χρόνου,τεχνίτρα του καρκίνου και των ξερών κλαριών

Αυγές σε χαιδεύουν ,φέρνουν για σένα αλήτες πόθους τα δειλινά
Μα εσύ σε μια χύτρα αλχημιστού μετουσιώνεις τη χαρά
Σαν ραβδοσκόπος των πιο κρυφών υδάτων της γής
Θηρεύεις μες στο μύχο της κάθε αειπάρθενης στιγμής

Κι ονειρεύεσαι σπίτια γεμάτα μύθους και μυστήρια
Ξέχειλα σαν φυλακές με καημούς,μαύρα μαρτύρια
Και κάποιον καβαλλάρη γονατιστό σε χειροφίλημα,στο χέρι δαχτυλίδι
Να τον ποτίζεις φίλτρα και δηλητήρια αόρατα ,σ’ένα θανάσιμο παιχνίδι

Μάταιη ελπίδα ,πόσο σ’αγάπησα ένα καιρό
Τις μέρες,τις νύχτες,στο χώμα ,στο κύμα ,στον αφρό
Μα τώρα κοιτάζω στα χέρια το θάνατο,μες στις φλέβες μου να κυλά
Νιώθω τ’ άρωμα του,που σαν φάντασμα με κυνηγά

Πίσω μου φεύγουν λεωφόροι στοές,σήραγγες ηχηρές
Φραγμένες με τα οδόσημα του παρελθόντος,δίχως προοπτικές
Στο δρόμο ορθοί,αγάλματα και ήρωες βαλσαμωμένοι
Στο τόξο της μασχάλης τους προβάλλουν θάλασσες και ήλιοι μαρμαρωμένοι

Και σύ αγάπη,σύντροφε πόθε που με περιμένεις πιστά παντού
Σ’άγνωστες πολιτείες,στις γειτονιές κόσμου μακρυνού
Έλα και πάρε τη ζωή μου στα χέρια σου γλυκά
Ρίξε του πεπρωμένου ένα ζάρι για κείνον που σα Θεό να σε λατρεύει τολμά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2008