Εἶσαι κοντά μου καί μοῦ λείπεις κι εἶσαι τόσο

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Αφιερωμένο!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Εἶσαι κοντά μου καί μοῦ λείπεις κι εἶσαι τόσο μακριά

~~

Ἦρθαν στιγμές πού μέ ρωτοῦσες ἄν ὑπάρχω
καί ἀποροῦσες ἄν ἤμουν μία εἰκόνα ἀκόμα
λαθρεπιβάτες σ’ ἕνα ὄνειρο πού τέλειωσε
ἀγκαλιασμένοι σ’ ἕνα μουσκεμένο στρῶμα
καί μέ τσιμποῦσες μέ λαχτάρα στό λαιμό
μέ τά φιλιά νά καῖνε χρόνια
κλέβοντας μόνο δύο ἀνάσες τελευταῖες ἀπό μένα
γιά νά τίς ἔχεις νά πορεύεσαι

ἦρθε ἡ μέρα καί ξημέρωσε
μόνο τά δάκρυα μαρτυρᾶνε πώς ὑπῆρξες
ἦρθες καί ἔφυγες, θαρρῶ σέ μία νυχτιά
καί ἡ ζωή μου στέρεψε
ἦρθε ἡ μέρα καί ξημέρωσε
μοῦ λείπεις, σ’ ἀγαπῶ ἀκόμα
τί κι ἄν σ’ αἰσθάνομαι κοντά, τί κι ἄν τά χείλη σου φιλῶ σάν πρῶτα;
εἶσαι κοντά μου καί μοῦ λείπεις κι εἶσαι τόσο μακριά
πάει ἡ εἰκόνα σου. Ξεθῶριασε

τώρα τό ὄνειρο πού κάναμε προσπέρασε καί τρέχει κάπου μακριά
καί δέ μποροῦμε νά τό πιάσουμε σάν πρῶτα
ξένα καλώδια ἀνάμεσά μας, μπλέχτηκαν κι ἀνάβουνε φωτιά
νά κάψουν κάθε ἀνάμνησή μας πού τή νιώσαμε
μέσα στό τρένο, ἔρημοι ἐμεῖς, τῆς συμφορᾶς
λίμνες τά δάκρυα καί κοίτα πώς παγώσανε στό κρύο
κι ἄν φταίω πού σ’ ἔκλαψα, σέ ἀγαπῶ τρελά
μά φεύγει ὁ ἔρωτας ἀπ’ τό λιμάνι τῆς ἀγάπης μας καί σβήνω

μόνο τά δάκρυα μαρτυρᾶνε πώς ὑπῆρξες
ἦρθες καί ἔφυγες, θαρρῶ σέ μία νυχτιά
μέ τά κορμιά μᾶς ξαναμμένα σ’ ἕνα πάθος
καί τό μυαλό καί ἡ καρδιά πού ἔχει μάθει τί στοιχίζει ἕνα λάθος
μοῦ λείπεις, σ’ ἀγαπῶ τρελά
κάποιος χωρίζει καί κάποιος ἀγαπᾶ
κι εἶναι τῆς μοίρας τό γραμμένο, πώς τό τρένο δέ θά φτάσει πουθενά
λιῶμα ἡ ἀγάπη, σ’ ἕνα πάτωμα γερμένη νά μετράει τά λεπτά
κι οἱ νύχτες ὅλες μαζεμένες μία-μία νά γυρεύουνε ἀντίδοτο στό κλάμα

πῶς σέ φαντάζομαι, τί νιώθω, τί γυρεύω τελικά;
λαθρεπιβάτης σ’ ἕνα ὄνειρο πού τέλειωσε, ἡ ἀγάπη
καί δέ γνωρίζουμε ποτέ ἄν θά γυρίσει τελικά
εἶσαι κοντά μου καί μοῦ λείπεις κι εἶσαι τόσο μακριά
πάει ἡ εἰκόνα σου. Ξημέρωσε.


Γιῶργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2009