Εμινεσκου_ απόβραδο

Δημιουργός: DETOBON

Προσωπική μετάφραση από τα ρουμανικά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

EMINESCU/ Μιχάϊ ΕΜΙΝΕΣΚΟΥ (1850 - 1889)


Το απόβραδο

Το απόβραδο στο τζάκι η φωτιά καίει συνεχώς.
Την κοιτάζω μαγεμένος καθιστός σ’ένα σοφά,
Ώσπου ο νούς μου αποκοιμιέται κι είν’τα βλέφαρα βαριά,
Το κερί είναι σβησμένο…και ο ύπνος μου γλυκός.

Τότε σύ απ’το σκοτάδι βγαίνεις χαμογελαστή,
Κάτασπρη όπως τα χιόνια και γλυκιά σαν καλοκαίρι,
Κάθεσε στα γόνατά μου, μ’αγκαλιάζεις μ’ένα χέρι
Και την όψη μου κοιτάζεις πού’ναι διάφανη κι οχρή.

Τρυφερά στο μυροβόλο κόρφο σου εσύ με κλείνεις
Και το πρόσωπό σου γέρνεις στη δική μου αγκαλιά
Έπειτα με τα χεράκια ένα βόστρυχο αργά
Απ’το κούτελο με χάδια απαλά τ’απομακρίνεις.

Οκνηρά μ’αχνοχαϊδεύεις, ελαφρά ονοιροπαρμένη
Και θαρώντας πως κοιμάμαι αποθέτεις, πονηρή,
Στα κλειστά ματόφυλλά μου ένα φλογερό φιλί
Και γελάς όπως γελάει μιά καρδιά ερωτευμένη.

Ω, ναι, χάϊδευέ με όσο λείο είναι το μέτωπό μου !
Ω, ναι, χάϊδευέ με όσο είσαι όμορφη και νιά,
Όσο είσαι σαν τα κρίνα και σαν τη δροσοσταλιά,
Όσο δε μ’έχει ζαρώσει το σκληρό διάβα του χρόνου !


(1871, 15 ιουνίου)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2009