άλλη μια μέρα μέλλον

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ευωδιάζουν τα λουλούδια που ακόμη δε φύτρωσαν
κι η μυρωδιά τους είναι ανώτερη απ’ το θάνατο
ανύπαρκτες θάλασσες βουίζουν πνιγμένες στο πρωινό φως
και κάτω απ’ τα επιφανειακά ύδατά τους
φαίνονται ίσκιοι από αέρινες μέδουσες κι ερωτικά χταπόδια
και υποψίες δελφινιών έτοιμων να σαλτάρουν
απάνω απ’ τα νερά
κατευοδώνοντας καράβια….

Ένα δάχτυλο δείχνει τον ουρανό
μια ανάσα που μοιάζει με χειμερινό άνεμο
φυσά και αφανίζει τα σύννεφα
ένα χέρι ρωμαλέο αποκαθηλώνει ένα- ένα τα άστρα
κι ένα ζευγάρι μάτια ετοιμάζεται να δει
τον ήλιο που δεν φάνηκε ακόμη
μα που ωστόσο όλα
μαρτυρούν την επικείμενη έλευσή του

μια ηχώ βαριεστημένη πια να ‘ναι φερέφωνο άλλων
ακούγεται να λέει ολοκαίνουρια λόγια
μέσα απ’ των βράχων τις ρωγμές και τις σχισμές του αιώνα
κι οι Άρπυιες της νυκτός που άρπαζαν ως τα τώρα
τα καλύτερά μας όνειρα
αποσυρθήκαν στο γυναικωνίτη τους
σαν μια μυστήρια νάρκη
να βάρυνε απότομα τα βλέφαρά τους

ένα γεράκι κρώζει ζυγιάζοντας τα φτερά του στον αιθέρα
καλωσορίζοντας τη νύμφη Διαύγεια
κι όλη της την πομπή με τα χρωματιστά ενδύματα.
Μια μέλισσα λουσμένη κίτρινη γύρη γύρω πετά βουίζοντας
ένα τραγούδι που είχε να ακουστεί από τότε
που η ακοή μας αχρηστεύτηκε από τα εκκωφαντικά ψεύδη

Ώρα έκτη πρωινή.
Ώρα που αναθαρρούν οι ελπίδες …
Άλλη μια νύχτα παρελθόν άλλη μια μέρα μέλλον.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2009