Σαν άρωμα βανίλιας

Δημιουργός: foteinos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν άρωμα βανίλιας

(μες τις αλάνες, τις αυλές, τα ζαχαροπλαστεία, πως ρούφαγες ψυχούλα μου, γλύκες αλλοτινές)

Δεν απορώ όταν κλαις
Κι από το παρόν μου λες
“θα φύγω απόψε πίσω μ’ ένα τρένο”
Δεν απορώ γιατί
Θα είμαι κι εγώ εκεί
Σε μια επόμενη στροφή να περιμένω

Πάνω σε λείες γραμμές
Σ’ αστέρια διαδρομές
Σ’ ένα κουπέ σαν θολωτό κρεβάτι
Τον ουρανό κοιτάς
Διάφανος σαν κι εμάς
Σε μια γαλάζια απόχρωση να λάμπει

Δεν σε ρωτώ ξανά
Γιατί στα κύτταρα
Τόσο πολύ ένα άρωμα θεριεύει
Δεν σε ρωτώ γιατί
Σε πλάνη παιδική
Μιας βανίλιας το λευκό μας ταξιδεύει

Σε σπίτια χαμηλά
Μια ελπίδα που φυλά
Σε μπλε παράθυρο μ’ ένα άσπρο κουρτινάκι
Την βλέπεις και γελάς
Το χέρι της κουνάς
Και πίσω τρέχει σαν τρελό ένα παιδάκι

Δεν είμαι πια εγώ
Στα χέρια με κρατώ
Και μου ξυπνάω μια γλυκιά μου αγωνία
Δεν είσαι πια εσύ
Μα μια ψιλή φωνή
Και μια χαρά που ρέει, απ’ την γωνία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-01-2009