Εν είδει χρησμού

Δημιουργός: poetryf

"Ήξεις, αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις". ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στημένος τώρα ο τρίποδας
κι ατάρακτος ως πάντα
-ως δικός μου’
Θα’ρθεις και πάλι σήμερα
να λάβεις το χρησμό
να με πιστέψεις σαν του Φοίβου τη φωνή
με λόγια διφορούμενα σα στέρξω
να σ’ακουμπήσω στην παλάμη
πέντε φύλλα μαυροδάφνης μασημένης
Δεν την άντεξε η ψυχή μου τόση πίκρα και την έφτυσε
την ανάδεψα τα βράδια με τα δάκρυα
εν τόπω σκοτεινό-εν τόπω παγερό
με του μεθάνιου την έκσταση
Το νάμα σ’άγρια χείλη, κολασμένα

Στημένος χρόνια ο τρίποδας και η γεύση τον εδόνει
να ματαδεί τον οίστρό να σκοντάφτει
το σώμα που μ’απόμεινε
για να δειχτεί
σαν κυπαρίσσι που το δέρνει ο άνεμος
ωσάν παθών σε Ασκληπιείο γιατρεμένος
εξ’αυθυποβολής γιατρός του εαυτού του
εκ προοιμίου συγγραφεύς ιδίας τέρψης
Κι αυτή η πατρίδα που τη σήκωσε το χέρι μου
λες για σημαία τ’όυρανού όμοια ζυγίζει
Μ’ένα σταυρό που από το ξύλο είναι βαρύς
και πώς εγώ μες στο λευκό να τον χωρέσω;

Στημένος ή όχι ο τρίποδας
μια γερασμένη απόμεινα Πυθία
Κι εσύ που ήρθες το χρησμό μου για να λάβεις, τον αγνόησες
σου είπα «αν διαβείς τον ποταμό ένα βασίλειο θα πέσει»
Μα νόμισες πως είναι ο Αχέροντας παιχνίδι
κι ο θάνατος το πιο μικρό μας φτωχικό...
Να μπαινοβγαίνεις απ’τα Τάρταρα του Ύπνου
και σε Ηλύσεια Πεδία να γυρνάς.
Τα τρία πόδια που στεκόμουνα... Κομμένα!
Το στόμα νίκησε ο βραχνάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2009