Αφεντικό της Τζέντα

Δημιουργός: μηχανοδηγος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν πύργος της Βαβέλ ,
το εργοτάξιο.
Δεν είμαστε και διόλου μακριά....
Το κάθε παλληκάρι ,
γερό και άξιο ,
στου μεροκάματου τη σιγουριά ,
υποκύπτει.
Σαν γύφτοι.
Δίχως σπίτι , Θεό , πατρίδα.
Γάλλοι , Τυνήσιοι , Σενεγαλέζοι
και Ρώσοι απ΄ την Τυφλίδα.

Χαμένοι , στην ψιλή την σκόνη ,
που στα κορμιά μας κάνει αμμοβολή.
Τις κρύες νύχτες, έρημοι και μόνοι ,
με αναμνήσεις και όνειρα . Υπομονή.

Απόψε χαπακώθηκε ο Αμπού ,
ο μαύρος , ο ψηλός , από την Σενεγάλη.
Θάθελε σίγουρα να βρίσκεται αλλού.
αα...της ερήμου , ερημιά μεγάλη.

Απ΄ την αυγή πλακώσανε τ΄ ασθενοφόρα ,
το άψυχο να πάρουνε , κορμί .
Κοπήκανε τα γόνατά μας , τώρα .
Μαύρο , της ξενητιάς ψωμί.

"Αφεντικό" , με φώναζε , ο δόλιος,
κείχε κοντά μου γίνει βοηθός
και μένω αβοήθητος και μόνος ,
χωρίς τους οπαδούς ...ο αρχηγός.

Αμπού , μαύρε σαν το κατράμι ,
πρωτού να φύγεις απ΄ την Αφρική ,
τους φίλους σου χαιρέταγες , στο τζάμι ,
του τραίνου για την άλλη τη ζωή.

Δεν βρέθηκε ένας άλλος , στην κηδεία ,
δυό λόγια , για του λόγου σου , να πεί ,
σ΄ εμένα έλαχε , η τιμωρεία .... ,
του φίλου μου να θάψω , την ψυχή.

Κι αφού , λόγια , δεν έχω για να πώ ,
πιάσε εκεί που βρίσκεσε , μια θέση ,
για ελόγου μου , τ΄ "αφεντικό".

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2009