Ο πύργος

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον έρωτά μας κλείσαμε
σε ψηλό της ζήλιας πύργο
σημάδια είχε στο λαιμό
από φιλιά του κόμη

Βαριά κλειδιά σκουριάσαμε
στο δάκρυ λίγο – λίγο
κι ανοίγουν μόνο στον καημό
κλέφτες και αστυνόμοι

Τυλιχτήκαμε σκοτάδια
ψύχος στείρας εποχής
της αγκαλιάς τα θαύματα
έγιναν αλυσίδες

Γέμισαν τα τετράδια
σταχτιές σελίδες ενοχής
του χρόνου τα εγκαύματα
χαμένες οι παρτίδες

Πέτρα την πέτρα , με σφυρί
τον πύργο αφανίζω
μέσα στη σκόνη ελπίζοντας
χαρές να λευτερώσω

με τρέλα αυτός με τιμωρεί
τις νύχτες πάλι χτίζω
στον ύπνο , δόντια τρίζοντας
τα λάθη να πληρώσω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2009