Λόγια της φωτιάς

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα αυταπόδειχτα τα σφράγιζαν με πόνο
για αυτό αρνιόσουνα επίμονα το χρόνο
κι ήταν ο γύρος τελευταίος στα γραμμένα
περιπλανήθηκες αργά να ‘ρθεις σε μένα
και είσαι εσύ που διασταυρώνεις δυο στενά
μες τον ξεχασμένο λόγο κι όλα νοητά.
Δεν είσαι πια μικρό παιδί σ’ αυτό τον πόλεμο
δένεις στο βλέμμα τη σιωπή με το απρόβλεπτο
δεν τρέχεις πια, γεννάς τις πρώτες τις ιδέες μας
γυρίζεις πίσω, ξεδιπλώνεις τις ημέρες μας.

Κι ήρθαν οι ώρες οι τσιγγάνες και τις έδιωξες
και είπες λείπω σ’ ένα όνειρο που έπλασες
κι αν ήταν ψέμα το γεννούσε η χαρά μας
δεν επιστρέφονται τα κέρινα φτερά μας.
Μένεις εδώ και σε φυλάνε εφτά κύκλοι
με τρεις ευχές τα αυτονόητα κι οι μύθοι
και στη φωτιά θα εμπιστευτείς ένα βασίλειο
και λες τραγούδι θες να γράψεις για τον ήλιο.

Κρύψε στα όνειρα δυο δρόμους να περνάς
πέρα απ’ τους ρομαντικούς τους κόσμους τι ξαναρωτάς
με το πόμολο την πόρτα ήσυχα κτυπάς
τα απρόφερτα τα λόγια, λόγια της φωτιάς
δέσε τα χέρια μας αυτή είναι η γιορτή
δε θα βιαστώ προσμένω κάτι ν’ ακουστεί.
Λήγει απόψε η τελευταία οφειλή μας
μέσα στη γη, μες την καρδιά η προσευχή μας
λήγει και αύριο θα είναι όπως παλιά
μέλλον αβέβαιο χωρίς μια σταθερά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2009