Στον εαυτο μου και σε κείνη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φίλε ,ξύπνα το πράσινο χορτάρι της καρδιάς σου ειναι αλλού
Τα ουρλιαχτά σιμά σου του καημού
Εδώ ζείς αδιάκοπα στα κοφτερά μαχαίρια
Ξύπνα ,σώπα,ανασηκώσου λιγάκι κοίταξε τ’αστέρια

Μείναμε μονάχα εσύ κι εγώ
Ανάμεσα στα νυστέρια του θανάτου στο πάλεμα με το νερό
Τριγυρισμένοι απο θεατές,νιογέννητο φώς
Κι έρωτα,έρωτα αιώνιο,έρωτας ορατός

Το χέρι σου αγάπη μου ας αγγίξει το σκελετό μου
Το δάκρυ σου ας κλάψει τ’όνειρό μου
Κεντάει τον πόθο μου η αγνή σου φωτιά
Υπάρχει αγάπη μες στην τρομαγμένη μου δροσιά

Χορεύουνε οι νύμφες του θανάτου μπροστά μου
Πως να ξαλαφρώσουν τα νεφελώματα στην καρδιά μου
Πως να διώξω τα σκουλήκια που βουλίαζουν στο κορμί μου
Τον ατέλειωτο καημό που αρνιέται τη ζωή μου

Δε με σώζουν οι ανθρώποι αγάπη,μονάχα εσύ
Ούτε τα τοπία που γίνονται μουσική στην επαφή
Η φωνή σου γαρίφαλο ριγμένο στη ψυχή μου
Η αγάπη σου απέραντο χαμόγελο στην άχαρη αυγή μου

Είσαι η γή αγάπη ,η γή που αποζητώ
Η πτυχή του ορίζοντά μου,παλμός εσέ για ν’αγαπώ
Είμαι ολοζώντανος αγάπη,λαβωμένος απ΄τη λόγχη του φωτός σου
Πάλλομαι καρφωμένος απ’τα μύρα του ονόματος σου

Κανείς δεν σε γνωρίζει αγάπη ,οχι,μονάχα εγώ
Και σε τραγουδώ ,τη χάρη σου και τη μορφή σου μέρα νύχτα τραγουδώ
Της ψυχής την αρχοντιά σου τραγουδώ γι’αυτούς που πρόκειται να ρθούν
Τον πόθο σου γι’αγάπη και ζωή για αυτούς που ξέρουν ν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2009