Λαθραίες ζωές

Δημιουργός: Ελένη Καιγή

Φιλία, αδελφοσύνη, συμπόνοια... και η στοργή των μανάδων.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ' το λιμάνι μας εδώ όταν πεινάς
άτυχο πλάσμα και παιδί της συμφοράς
ξέρεις πως μέρες σε προσμένουνε πικρές
ίσως πιο δύσκολες απ' ότι ήταν το χτες.

Όχι, εδώ δε σημαδέυουνε τουφέκια
κι όλη η ζωή σου δεν περνάει σε μια στιγμή.
Εδώ αδιάφορα μπροστά σου τα τσουτσέκια
πάνε σαν πρόβατα στου Πάσχα τη γιορτή.

Με τα επώνυμα γιαλιά τους σε κοιτούν
κι αν τους κοιτάξεις μόνο τότε σε μισούν.
Δεν έχει δάκρυα η καρδιά σου και γνωρίζεις
αδερφοσύνη δεν αντέχουν να θυμίζεις.

Εγώ... γυναίκα που αγναντεύω απελπισία
που αναρωτιέμαι πώς θα βγούμε από 'δώ.
Σαν σε κοιτάζω απ' το μπαλκόνι η απορία
στέκεται πάνω μου και λύση καρτερώ.

Στην προσευχή μου έλα απόψε και κοιμήσου
όπως στης μάνας σου όταν ήσουνα μωρό
την αγκαλιά. Πόσο σ' αγάπησε θυμήσου
πώς σε κρατούσε στην καρδιά σαν φυλαχτό.

Και μη θαρρείς πως δε σε σκέφτεται η δόλια
γιατί αυτό είναι που σε μάτωσε ως εδώ.
Είναι αυτό που σπέρνει μέσα σου διχόνοια
κι όλο χειμώνα έχει η ζωή σου για καιρό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2009