Το δικό μου στερέωμα

Δημιουργός: Πριγκιπας

Αξιζεί φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι αυτό το όνειρο μια φωτιά που θα σε κάψει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

'Ενα βήμα αργό στου ανέμου το πλάνο
η καρδιά μου χτυπά όταν πάλι σε χάνω
σε ποτίσαν στιγμές σ'ενα κόκκινο στίβο
δε με ξέρεις καλά τίποτα δε σου κρύβω

Σε δρομάκια στενά αναμνήσεις γυρεύω
όλα αυτά που μετά στη ψυχή μου παλεύω
μια σειρήνα του νου σε οδηγάει σε κάτι
μα σε βρίσκει στο τέλος μοναχά μ'ενα δάκρυ

Δεν υπήρξες ποτέ το δικό μου στερέωμα
πως λοιπόν μου ζητάς αυτό το δικαίωμα
ν'ασελγείς σε κορμί που το δένει πλημμύρα
αγκαλιά που η αγάπη μένει πάντοτε στείρα

Σε φωτός στιγμές παραστάσεις μνηστήρων
προσποιήσε πως ζείς σε θεάτρο ονείρων
κι όσο τρέχει ο καιρός τόσο θέλεις να δείς
αν αξίζει κάνεις για να τον θυμηθείς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2009