Του είπα

Δημιουργός: Jorlin

Του είπα "αν θες φεύγω, μα δεν έχω που να πάω"... Μου 'πε "αν θες φύγε, μα δε θα 'χω που να γείρω"...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του είπα
Είναι άπιστη η σκέψη μου
Καιρός να το μάθεις
Μήνες τώρα
Πλαγιάζει σε ξένα σύννεφα
Μη με ρωτάς γιατί
Δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω
Πως να δικαιολογηθώ
Μάλλον είναι
Που βαρέθηκα ν’ ανακατεύω τη θράκα μας
Μπας και τινάξει σπίθα πάλι
Ή που
Κουράστηκα να γρατζουνώ για να ματώσει
Το πάθος μας
Το ταριχευμένο

Μακριά από σένα ταξιδεύει η σκέψη μου
Μα και πάλι δεν πλανάται
Εκεί όπου θα μ’ ωφελούσε
Του είπα
Το τελευταίο μου όνειρο πρέπει να σκοτώσω
Με το λεπίδι της αλήθειας
Το τελευταίο ζεστό κουκούλι μου
Με τις παραισθησιογόνες του ουσίες
Που στοργικά με προφυλάσσει
Απ’ το πικρό το νέφος της πραγματικής ζωής
Πρέπει να σκίσω

Αργότερα
Στο πεδίο της μάχης
Εισβάλλει τ’ όνειρο
Κάτω από το όπλο μου
Που ειν’ της πραγματικότητας το εκτυφλωτικό το φως
Μα δε λαβώνεται όπως το ‘χα υπολογίσει
Δεν πλήττεται από ρυτίδες και ατέλειες
Αλλά όχι
Όχι
Είναι όμορφο
Όμορφος
Όσο τίποτα
Ομορφότερος ο αληθινός
Από τ’ ονειρικό του φάσμα
Που ψυχορραγεί κει δίπλα
Μου χαμογελά
Με γλυκό δηλητήριο
Τι απαλό που φαίνεται το στόμα του
Σιρόπι θανατηφόρο μετουσιώνεται το σάλιο μου
Ήρθα για να σκοτώσω ένα όνειρο
Μα τώρα τρέμω πως το παραλίγο θύμα μου
Εμένα θα σκοτώσει τελικά

Κι έτσι
Με την ψυχή στα πόδια
Απ’ το χαμό μου δραπετεύω
Το τρυφερό, ζεστό κουκούλι μου άπονα διαρρηγνύω
Ορθώνω τα τσαλακωμένα μου φτερά
Και με αβέβαιο, ασταθές πέταγμα ξεκινώ
Στην κρύα και πνιγηρή ατμόσφαιρα του κόσμου
Ν’ αναζητήσω επιτέλους κι εγώ
Τη δική μου τζούρα
Καθάριου οξυγόνου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2009