Piccola patria

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα `ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας


Non ho fatto grandi viaggi,
i miei anni avevano radici, erano alberi
che il mio cuore vesti’ di foglie
e fece fiorire nella pietra

Non fatto grandi viaggi,
gli uomini che ho amato erano foreste ;
i miei amici erano lune e isole,
che il mio cuore aveva sete di raggiungere.

Il mio viaggio piu’ lungo sei tu
tu sei la notte e il sogno del giorno
piccola patria, mio corpo e origine
tu sei la mia terra, il mio respiro e aria.

Non fatto grandi viaggi,
ma ha viaggiato il moi cuore e cio’ mi porta
a sogni, a sensazioni bagnate
a respirare il mondo segreto

Il mio viaggio piu’ lungo sei tu
tu sei la notte e il sogno del giorno
piccola patria, mio corpo e origine
tu sei la mia terra, il mio respiro e aria.

Alessio Miranda © 12.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info