| #1 | Ένα τραγούδι μακρινό
Στίχοι:
Μουσική:
Την ώρα που μισάνοιγαν
τα πρώτα ρόδα της αυγής
ένα τραγούδι μακρινό
στα πέρατα του δρόμου.
Ήρθε και πέρασε σιγά
σαν να μην άγγιζε στη γη
απ' το παράθυρο μου.
Την άκουγα μες στο στρατί
παθητικά να περπατάει
και σαν εχάθη, βάρυναν
αργά τα βλέφαρα μου.
Και δάκρυσαν τα μάτια μου
χωρίς να ξέρω το γιατί
μπορεί κι απ' τη χαρά μου. | #2 | Νέοι στίχοι:
Την ώρα που μισάνοιγαν
τα πρώτα ρόδα της αυγής αυγής,
ένα τραγούδι μακρινό
στα πέρατα του δρόμου. δρόμου
Ήρθεσιγά σιγά,
σαν να μην άγγιζε στη γη τη γης
απ' το παράθυρο μου.
Την Το άκουγα μες στο στρατί
παθητικά να περπατάει περπατεί
και σαν εχάθη, βάρυναν
αργά τα βλέφαρα μου. μου
Και
χωρίς να ξέρω το γιατί γιατί,
μπορεί κι απ' τη χαρά μου.
Κι έτσι όπως ξύπνησα με μιας
μες απ' τον ύπνο το βαθύ
σα μαγεμένος γύρισα
στον ήχο το κεφάλι
κι είπα πως ήταν η ψυχή
κάποιου παιδιού που είχε χαθεί
και με θυμόταν πάλι.
Το άκουγα μες στο στρατί
παθητικά να περπατεί
και σαν εχάθη βάρυναν
αργά τα βλέφαρά μου
και δάκρυσαν τα μάτια μου
χωρίς να ξέρω το γιατί,
μπορεί κι απ' τη χαρά μου.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Την ώρα που μισάνοιγαν
τα πρώτα ρόδα της αυγής,
ένα τραγούδι μακρινό
στα πέρατα του δρόμου
ήρθε και πέρασε σιγά,
σαν να μην άγγιζε τη γης
απ' το παράθυρο μου.
Το άκουγα μες στο στρατί
παθητικά να περπατεί
και σαν εχάθη, βάρυναν
αργά τα βλέφαρα μου
και δάκρυσαν τα μάτια μου
χωρίς να ξέρω το γιατί,
μπορεί κι απ' τη χαρά μου.
Κι έτσι όπως ξύπνησα με μιας
μες απ' τον ύπνο το βαθύ
σα μαγεμένος γύρισα
στον ήχο το κεφάλι
κι είπα πως ήταν η ψυχή
κάποιου παιδιού που είχε χαθεί
και με θυμόταν πάλι.
Το άκουγα μες στο στρατί
παθητικά να περπατεί
και σαν εχάθη βάρυναν
αργά τα βλέφαρά μου
και δάκρυσαν τα μάτια μου
χωρίς να ξέρω το γιατί,
μπορεί κι απ' τη χαρά μου. |
