| | | | #1 | Το σύννεφο
Στίχοι:
Μουσική:
Σαν τα πουλιά που πέταξαν
σε μακρινές πατρίδες
και χόρτασαν στο δρόμο τους
αντάρα και βροχή.
Έτσι κι εμείς χαθήκαμε
σ’ ατέλειωτα ταξίδια
με τσακισμένα τα φτερά
του ονείρου ναυαγοί.
Κι έμεινε ένα σύννεφο
στου χρόνου την κρεμάστρα
σαν παλιωμένο ρούχο
να στάζει προσμονή.
Να το φοράς στα μάτια σου
και να μου λες κρυώνω
τώρα που ο κόσμος έγινε
θηλιά και φυλακή.
Όπως τ’ αστέρια τ’ ουρανού
που ανάβουνε θλιμμένα
και τρεμοπαίζουν στο αχανές
πριν σβήσουν και χαθούν.
Έτσι κι εμείς σαν τα κεριά
θα λιώνουμε τις νύχτες
τώρα που δήμιοι και ληστές
μαζί μας ξαγρυπνούν.
Κι έμεινε ένα σύννεφο
στου χρόνου την κρεμάστρα
σαν παλιωμένο ρούχο
να στάζει προσμονή.
Να το φοράς στα μάτια σου
και να μου λες κρυώνω
τώρα που ο κόσμος έγινε
θηλιά και φυλακή. | #2 | Να διαγραφεί η ερμηνεία: Σταυρακάκης Σταύρος
Νέος ερμηνευτής: Γιώργος Σταυρακάκης
Δίσκος: Άμπωτις - 2020 (ο δίσκος δεν εντοπίζεται στη βάση του stixoi.info)
| Πρώτη αποστολή: pikis | Διορθώσεις: pikis | Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας | Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή. |
|
|
|
