| #1 | Ωραίο μάθημα στα χαμένα παιδιά
Στίχοι:
Μουσική:
Ωραία παιδιά κατάχαμα κυλάει
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι σας.
Αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει
μα αν σε βιτρίνα εμπρός βρεθεί η χάρη σας
ή σε γκισέ φυλάξτε το τομάρι σας.
Θυμάστε Κόλε Ντε Καγιέ τον λέγανε
το άσυλο εμπιστεύτηκε ναι σαν κι εσάς,
σημάδεψε ο μπάτσος και τον ξέκανε.
Θυμάστε Κόλε Ντε Καγιέ τον λέγανε.
Παιχνίδι ειν’ η ζωή μα όχι για ψιλά
χάνεται η ψυχή κι ίσως το σώμα..
Αν χάσετε δεν έχει θέση εκεί ψηλά
ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα;
Μα κι αν κερδίσετε θα `ναι μια ακόμα
γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο
για μια μονάχα νύχτα σας το λέω μα
για τόσα λίγα κρίμα τέτοιο ενέχυρο.
Γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο.
Καθένας ας μ’ ακούσει και συμπέρασμα
θα βγάλει πως απλές αλήθειες λέω.
Χειμώνα καλοκαίρι είναι το κέρασμα
καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο
και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται.
Μα εγώ σιγά το λέω σαν να φταίω
η ήρα απ’ το στάρι δε χωρίζεται.
Ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται. | #2 | Νέος στιχουργός: Francois Villon
Νέοι στίχοι:
Ωραία παιδιά παιδιά, κατάχαμα κυλάει
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι σας.
Αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει προσπερνάει.
μα Μα αν σε βιτρίνα εμπρός βρεθεί η χάρη σας
ή σε γκισέ γκισέ, φυλάξτε το τομάρι σας.
Θυμάστε Κόλε Ντε Καγιέ Θυμάστε; Colin de Cayeaux τον λέγανε λέγανε·
το άσυλο εμπιστεύτηκε ναι σαν κι εσάς, – ναι, σας εσάς·
σημάδεψε ο μπάτσος – και τον ξέκανε.
Θυμάστε Κόλε Ντε Καγιέ τον λέγανε.
Παιχνίδι ειν’ Παιγνίδι είν’ η ζωή – μα όχι για ψιλά ψιλά.
χάνεται η Ποντάρεις την ψυχή – κι ίσως το σώμα.. σώμα.
Αν χάσετε – δεν έχει θέση εκεί ψηλά ψηλά.
ποιο (Ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα; λιώμα;)
Μα κι αν κερδίσετε θα `ναι κερδίσετε, θά ’ναι – μια ακόμα
γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο
για μια μονάχα νύχτα σας νύχτα. Σας το λέω μα ωμά:
για Για τόσα λίγα λίγα, κρίμα τέτοιο ενέχυρο.
Γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο. ενέχυρο!
Καθένας ας μ’ ακούσει – και συμπέρασμα
θα ας βγάλει πως απλές αλήθειες αλήθεις λέω.
Χειμώνα καλοκαίρι Χειμώνα-καλοκαίρι είναι το κέρασμα
καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο ωραίο.
και Και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται.
Μα εγώ σιγά το λέω σαν να φταίω φταίω:
η ήρα απ’ από το στάρι δε χωρίζεται.
Ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται. δεν χωρίζεται.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Ωραία παιδιά, κατάχαμα κυλάει
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι σας.
Αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει.
Μα αν σε βιτρίνα εμπρός βρεθεί η χάρη σας
ή σε γκισέ, φυλάξτε το τομάρι σας.
Θυμάστε; Colin de Cayeaux τον λέγανε·
το άσυλο εμπιστεύτηκε – ναι, σας εσάς·
σημάδεψε ο μπάτσος – και τον ξέκανε.
Παιγνίδι είν’ η ζωή – μα όχι για ψιλά.
Ποντάρεις την ψυχή – κι ίσως το σώμα.
Αν χάσετε – δεν έχει θέση εκεί ψηλά.
(Ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα;)
Μα κι αν κερδίσετε, θά ’ναι – μια ακόμα
γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο
για μια μονάχα νύχτα. Σας το λέω ωμά:
Για τόσα λίγα, κρίμα τέτοιο ενέχυρο!
Καθένας ας μ’ ακούσει – και συμπέρασμα
ας βγάλει πως απλές αλήθεις λέω.
Χειμώνα-καλοκαίρι είναι το κέρασμα
καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο.
Και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται.
Μα εγώ σιγά το λέω σαν να φταίω:
η ήρα από το στάρι δεν χωρίζεται. |
