Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πες πως με θες ( Διορθώσεις )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130325 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Πες πως με θες      
#1Πες πως με θες

Στίχοι:
Μουσική:



Αφού το έχεις το τηλέφωνό μου
μασημένες μαργαρίτες το μυαλό μου
Γιατί δεν παίρνεις να συναντήσουμε
αυτό το μήπως και να αγαπήσουμε

Οι γραμμές του λαιμού σου διαβάσεις πεζών
Περπατώ, μα απ’ το στρες δε θα μείνω επιζών
Τριαντάφυλλα βγάζω, απ’ τους ώμους μου, δες
Με τα πέταλα φτιάχνω χρώμα, πιες

Έχω ελπίδες, γίνονται ευχές
γράφω στίχους, παίρνουν φωτιές
Ψάχνω τρόπους, βρίσκω αφορμές
Έλα, πες πως με θες

Νομίζω ξέρεις τι μου συμβαίνει
Μα δε λύνεις τον κόμπο που τη γλώσσα μου δένει
Μιλάς με γρίφους, γελάς με νόημα
άγνωστη αύρα που αγγίζει γνώριμα

Πυροτέχνημα η μνήμη, σ’ εμφανίζει συχνά
σε ανύποπτους χρόνους, στον καφέ, στην δουλειά
σπίτι μοιάζεις με θέα με κουρτίνες κλειστές
στο μπαλκόνι είναι, στέλνω ήλιο, βγες
#2Νέοι στίχοι:
Αφού το έχεις το τηλέφωνό μου
μασημένες μαδημένες μαργαρίτες το μυαλό μου
Γιατί δεν παίρνεις να συναντήσουμε
αυτό το μήπως και να αγαπήσουμε

Οι γραμμές του λαιμού σου διαβάσεις πεζών
Περπατώ, μα απ’ το στρες δε θα μείνω επιζών
Τριαντάφυλλα βγάζω, απ’ τους ώμους μου, δες
Με τα πέταλα φτιάχνω χρώμα, πιες

Έχω ελπίδες, γίνονται ευχές
γράφω στίχους, παίρνουν φωτιές
Ψάχνω τρόπους, βρίσκω αφορμές
Έλα, πες πως με θες

Νομίζω ξέρεις τι μου συμβαίνει
Μα δε λύνεις τον κόμπο που τη γλώσσα μου δένει
Μιλάς με γρίφους, γελάς με νόημα
άγνωστη αύρα που αγγίζει γνώριμα

Πυροτέχνημα η μνήμη, σ’ εμφανίζει συχνά
σε ανύποπτους χρόνους, στον καφέ, στην δουλειά
σπίτι μοιάζεις με θέα με κουρτίνες κλειστές
στο μπαλκόνι είναι, στέλνω ήλιο, βγες

Αποδοχή διόρθωσης στίχων

Τελική διαμόρφωση στίχων

Αφού το έχεις το τηλέφωνό μου
μαδημένες μαργαρίτες το μυαλό μου
Γιατί δεν παίρνεις να συναντήσουμε
αυτό το μήπως και να αγαπήσουμε

Οι γραμμές του λαιμού σου διαβάσεις πεζών
Περπατώ, μα απ’ το στρες δε θα μείνω επιζών
Τριαντάφυλλα βγάζω, απ’ τους ώμους μου, δες
Με τα πέταλα φτιάχνω χρώμα, πιες

Έχω ελπίδες, γίνονται ευχές
γράφω στίχους, παίρνουν φωτιές
Ψάχνω τρόπους, βρίσκω αφορμές
Έλα, πες πως με θες

Νομίζω ξέρεις τι μου συμβαίνει
Μα δε λύνεις τον κόμπο που τη γλώσσα μου δένει
Μιλάς με γρίφους, γελάς με νόημα
άγνωστη αύρα που αγγίζει γνώριμα

Πυροτέχνημα η μνήμη, σ’ εμφανίζει συχνά
σε ανύποπτους χρόνους, στον καφέ, στην δουλειά
σπίτι μοιάζεις με θέα με κουρτίνες κλειστές
στο μπαλκόνι είναι, στέλνω ήλιο, βγες
Πρώτη αποστολή: matina1Διορθώσεις: Γιώργος Κ.
Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας
Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή.