Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ταραντέλλα ( Διορθώσεις )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130831 Τραγούδια, 269476 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Ταραντέλλα      
#1Ταραντέλλα

Στίχοι:
Μουσική:



Πέρα από όλα τα βουνά
που χρόνια δεν ζυγώνουν,
εκεί που δεν πετούν πουλιά
κι οι θάλασσες τελειώνουν,
ζούσε μια κόρη που ήτανε
στην όψη της αράχνη
μα στην καρδιά της τρυφερή
ρόδο ντυμένο πάχνη.

Τρόμαζε τους περαστικούς,
στο στόμα της φαρμάκι
****** για τους αϊτούς,
στα μάτια της δυο δράκοι.
Μόνο στον ύπνο γλύκαινε
και μέσα στ’ όνειρό της
τον άνεμο είχε φίλο της,
τον ήλιο αδελφό της.

Ήρθε ένας νέος σα στοιχειό
που ο δαίμονας του μοιάζει,
γίνεται ένα γιατρικό
που τις ζωές αλλάζει.
Δίνουν τα χέρια κι έγιναν
τ’ αγκάθια τους στεφάνια
και στο φιλί ημέρεψαν
δυο άγρια ποτάμια.

Έχουν πετάξει μακριά,
σ’ όλη τη γη χαθήκαν
από τον τοίχο πέρασαν
και σ’ άλλο κόσμο βγήκαν
#2Νέοι στίχοι:
Πέρα από όλα τα βουνά
που χρόνια δεν ζυγώνουν,
εκεί που δεν πετούν πουλιά
κι οι θάλασσες τελειώνουν,
ζούσε μια κόρη που ήτανε
στην όψη της αράχνη
μα στην καρδιά της τρυφερή
ρόδο ντυμένο πάχνη.

Τρόμαζε τους περαστικούς, περαστικούς,
στο στόμα της φαρμάκι
****** ύφαινε ιστούς για τους αϊτούς,
στα μάτια της δυο δράκοι.
Μόνο στον ύπνο γλύκαινε
και μέσα στ’ όνειρό της
τον άνεμο είχε φίλο της,
τον ήλιο αδελφό της.

Ήρθε ένας νέος σα στοιχειό
που ο δαίμονας του μοιάζει,
γίνεται ένα γιατρικό
που τις ζωές αλλάζει.
Δίνουν τα χέρια κι έγιναν
τ’ αγκάθια τους στεφάνια
και στο φιλί ημέρεψαν
δυο άγρια ποτάμια.

Έχουν πετάξει μακριά,
σ’ όλη τη γη χαθήκαν
από τον τοίχο πέρασαν
και σ’ άλλο κόσμο βγήκαν

Αποδοχή διόρθωσης στίχων

Τελική διαμόρφωση στίχων

Πέρα από όλα τα βουνά
που χρόνια δεν ζυγώνουν,
εκεί που δεν πετούν πουλιά
κι οι θάλασσες τελειώνουν,
ζούσε μια κόρη που ήτανε
στην όψη της αράχνη
μα στην καρδιά της τρυφερή
ρόδο ντυμένο πάχνη.

Τρόμαζε τους περαστικούς,
στο στόμα της φαρμάκι
ύφαινε ιστούς για τους αϊτούς,
στα μάτια της δυο δράκοι.
Μόνο στον ύπνο γλύκαινε
και μέσα στ’ όνειρό της
τον άνεμο είχε φίλο της,
τον ήλιο αδελφό της.

Ήρθε ένας νέος σα στοιχειό
που ο δαίμονας του μοιάζει,
γίνεται ένα γιατρικό
που τις ζωές αλλάζει.
Δίνουν τα χέρια κι έγιναν
τ’ αγκάθια τους στεφάνια
και στο φιλί ημέρεψαν
δυο άγρια ποτάμια.

Έχουν πετάξει μακριά,
σ’ όλη τη γη χαθήκαν
από τον τοίχο πέρασαν
και σ’ άλλο κόσμο βγήκαν
Πρώτη αποστολή: cactusΔιορθώσεις: Kipourosgr, Theogr
Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας
Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή.