Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Της γενιάς μου ( Διορθώσεις )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130819 Τραγούδια, 269473 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Της γενιάς μου      
#1Της γενιάς μου

Στίχοι:
Μουσική:



Πιασμένοι στον ιστό μιας ευρωπαίας αράχνης
τα ρούχα μας μυρίζουν αρρωστιάρικους καπνούς
παιγμένοι στα χαρτιά μιας διεθνούς απάτης
και κάποιοι να μιλάνε γι’ ανισόρροπους καιρούς.

Γρανάζια μιας αδηφάγας μηχανής
ο χτύπος της καρδιάς μας έχει γίνει αθόρυβος
ντυμένοι τον μανδύα μιας μοντέρνας κατοχής
και κάποιοι να γελάνε μη φανεί ο πόλεμος.

Και μια γενιά που δε γεννήθηκε ποτέ
με την πλάτη στον τοίχο και το μέλλον ρεζερβέ.
Και μια γενιά που δεν πληρώθηκε ποτέ
πληρώνει τα σπασμένα, μέχρι πότε όμως.

Δοσμένοι στα φιλιά της τιποτενιοκρατίας
βρε, άλλη δουλειά δεν είχαμε, gang μασονικό
άβουλα θύματα της έννομης τρομοκρατίας
τα spreads της μοναξιάς έχουν χτυπήσει κόκκινο.
#2Youtube στην 1η εκτέλεση: https://bit.ly/3jvoLTi
Νέοι στίχοι:
Πιασμένοι στον ιστό μιας ευρωπαίας αράχνης
τα ρούχα μας μυρίζουν αρρωστιάρικους καπνούς
παιγμένοι στα χαρτιά μιας διεθνούς απάτης
και κάποιοι να μιλάνε γι’ ανισόρροπους καιρούς.

Γρανάζια μιας αδηφάγας μηχανής
ο χτύπος της καρδιάς μας έχει γίνει αθόρυβος
ντυμένοι τον μανδύα μιας μοντέρνας κατοχής
και κάποιοι να γελάνε μη φανεί ο πόλεμος.

Και μια γενιά που δε γεννήθηκε ποτέ
με την πλάτη στον τοίχο και το μέλλον ρεζερβέ.
Και μια γενιά που δεν πληρώθηκε ποτέ
πληρώνει τα σπασμένα, μέχρι πότε όμως. όμως;

Δοσμένοι στα φιλιά της τιποτενιοκρατίας
βρε, άλλη δουλειά δεν είχαμε, είχαμε gang μασονικό
άβουλα θύματα της έννομης τρομοκρατίας
τα spreads της μοναξιάς έχουν χτυπήσει κόκκινο.

Αποδοχή διόρθωσης στίχων

Τελική διαμόρφωση στίχων

Πιασμένοι στον ιστό μιας ευρωπαίας αράχνης
τα ρούχα μας μυρίζουν αρρωστιάρικους καπνούς
παιγμένοι στα χαρτιά μιας διεθνούς απάτης
και κάποιοι να μιλάνε γι’ ανισόρροπους καιρούς.

Γρανάζια μιας αδηφάγας μηχανής
ο χτύπος της καρδιάς μας έχει γίνει αθόρυβος
ντυμένοι τον μανδύα μιας μοντέρνας κατοχής
και κάποιοι να γελάνε μη φανεί ο πόλεμος.

Και μια γενιά που δε γεννήθηκε ποτέ
με την πλάτη στον τοίχο και το μέλλον ρεζερβέ.
Και μια γενιά που δεν πληρώθηκε ποτέ
πληρώνει τα σπασμένα, μέχρι πότε όμως;

Δοσμένοι στα φιλιά της τιποτενιοκρατίας
βρε, άλλη δουλειά δεν είχαμε gang μασονικό
άβουλα θύματα της έννομης τρομοκρατίας
τα spreads της μοναξιάς έχουν χτυπήσει κόκκινο.
Πρώτη αποστολή: cactusΔιορθώσεις: margeo10
Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας
Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή.