| #1 | Ιωάννα της Λωραίνης
Στίχοι:
Μουσική:
Ιωάννα, Ιωάννα,
τι το θέλεις τον πόλεμο
Πως τυλίγεις το κορμί σου
με ατσάλι και μόλυβδο
τόσοι άνδρες γονατίσανε
και τα χέρια σου φιλήσανε
μα εσύ πάντα μονή
και σπουδαία και τρανή
πως φοβάμαι να αγιάσω
και σε άγαλμα να μοιάσω
θέλω να είμαι μια ακόμα
από εκείνες τις πολλές
που σκαλίζουν το χώμα
και την βρίσκουν το χρώμα
τα φουστάνια τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές
που σκαλίζουν το χώμα
και την βρίσκουν το χρώμα
τα φουστάνια τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές
μα η μοίρα θέλει άλλα,
από εσένα Ιωάννα
θέλει να είσαι ηρωίδα
και περήφανη ψυχή
φόρεσε το νυφικό σου,
βάλε ξύλα στην φωτιά
φρόντισε το πρόσωπό σου
κράτα δώδεκα σπαθιά
πως παλεύεσαι την δόξα
κάποιος άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί
πως παλεύεσαι την δόξα
ένας άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί | #2 | Νέοι στίχοι:
Ιωάννα, Ιωάννα,
τι το τον θέλεις τον πόλεμο πόλεμο;
Πως τυλίγεις το κορμί σου
με ατσάλι και μόλυβδο μόλυβδο;
τόσοι Τόσοι άνδρες γονατίσανε
και τα χέρια σου φιλήσανε
μα εσύ πάντα μονή
και σπουδαία και τρανή τρανή.
πως Πως φοβάμαι να αγιάσω
και σε άγαλμα να μοιάσω μοιάσω,
θέλω να είμαι μια μία ακόμα
από εκείνες τις πολλές πολλές,
που σκαλίζουν το χώμα
και την βρίσκουν εκεί βρίσκουνε το χρώμα
τα φουστάνια τα φουστάνια,τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές χαρές.
που σκαλίζουν το χώμα
και την βρίσκουν το χρώμα
τα φουστάνια τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές
μα Μα η μοίρα θέλει άλλα,
από εσένα Ιωάννα
θέλει να είσαι 'σαι ηρωίδα
και περήφανη ψυχή
φόρεσε Φόρεσε το νυφικό σου,
βάλε ξύλα στην φωτιά φωτιά,
φρόντισε το πρόσωπό σου
κράτα δώδεκα σπαθιά σπαθιά.
πως παλεύεσαι την δόξα
κάποιος άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί
πως παλεύεσαι την παντρεύεσαι τη δόξα
ένας άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί θνητοί.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Ιωάννα, Ιωάννα,
τι τον θέλεις τον πόλεμο;
Πως τυλίγεις το κορμί σου
με ατσάλι και μόλυβδο;
Τόσοι άνδρες γονατίσανε
και τα χέρια σου φιλήσανε
μα εσύ πάντα μονή
και σπουδαία και τρανή.
Πως φοβάμαι να αγιάσω
και σε άγαλμα να μοιάσω,
θέλω να είμαι μία ακόμα
από εκείνες τις πολλές,
που σκαλίζουν το χώμα
και εκεί βρίσκουνε το χρώμα
τα φουστάνια,τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές.
Μα η μοίρα θέλει άλλα,
από εσένα Ιωάννα
θέλει να 'σαι ηρωίδα
και περήφανη ψυχή
Φόρεσε το νυφικό σου,
βάλε ξύλα στην φωτιά,
φρόντισε το πρόσωπό σου
κράτα δώδεκα σπαθιά.
πως παντρεύεσαι τη δόξα
ένας άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί. |
