| #1 | Παρασκευή και δεκατρείς
Στίχοι:
Μουσική:
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις
με πήρανε σε μια γωνιά
και μου το είπαν καθαρά δε θα σε δω ξανά.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις
μου ρίξανε το κεραυνό
και μ’ έκαναν να πικραθώ για σένα π’ αγαπώ.
Γιατί αγάπη μου γλυκιά,
γιατί γλυκιά μου παναγιά, πες μου γιατί.
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό,
γιατί την έκοψες στα δυο τέτοια ζωή.
Γιατί αγάπη μου γλυκιά,
γιατί γλυκιά μου παναγιά, δε με πονάς.
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό,
και δε μου λες να `ρθω κι εγώ εκεί που πας.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις
με πήρανε σε μια γωνιά
και μου το είπαν καθαρά δε θα σε δω ξανά.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις
μου σημαδέψαν την καρδιά
και μου `παν πως παντοτινά θα ζούμε. | #2 | Νέοι στίχοι:
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις τρεις.
με Με πήρανε σε μια γωνιά
και μου το είπαν καθαρά καθαρά:
δε θα σε δω ξανά.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις τρεις.
μου Μου ρίξανε το τον κεραυνό
και μ’ έκαναν να πικραθώ
για σένα π’ αγαπώ.
Γιατί αγάπη μου γλυκιά,
γιατί γλυκιά μου παναγιά, Παναγιά, πες μου γιατί.
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό,
γιατί την έκοψες στα δυο τέτοια ζωή. ζωή;
Γιατί αγάπη μου γλυκιά,
γιατί γλυκιά μου παναγιά, Παναγιά, δε με πονάς. πονάς;
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό,
και δε μου λες να `ρθω νά ’ρθω κι εγώ εκεί που πας. πας;
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις τρεις.
με Με πήρανε σε μια γωνιά
και μου το είπαν καθαρά καθαρά:
δε θα σε δω ξανά.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις τρεις.
μου Μου σημαδέψαν την καρδιά
και μου `παν ’παν πως παντοτινά
θα ζούμε. ζούμε χωριστά.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις.
Με πήρανε σε μια γωνιά
και μου το είπαν καθαρά:
δε θα σε δω ξανά.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις.
Μου ρίξανε τον κεραυνό
και μ’ έκαναν να πικραθώ
για σένα π’ αγαπώ.
Γιατί αγάπη μου γλυκιά,
γιατί γλυκιά μου Παναγιά, πες μου γιατί.
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό,
γιατί την έκοψες στα δυο τέτοια ζωή;
Γιατί αγάπη μου γλυκιά,
γιατί γλυκιά μου Παναγιά, δε με πονάς;
Γιατί μ’ αφήνεις μοναχό,
και δε μου λες νά ’ρθω κι εγώ εκεί που πας;
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις.
Με πήρανε σε μια γωνιά
και μου το είπαν καθαρά:
δε θα σε δω ξανά.
Παρασκευή και δεκατρείς,
κατά τις τρεις,
ήρθανε τρεις.
Μου σημαδέψαν την καρδιά
και μου ’παν πως παντοτινά
θα ζούμε χωριστά. |
