| #1 | Τον αγαπάς
Στίχοι:
Μουσική:
Δε με σταμάτησε η βροχή
ούτε ο φόβος κι ο καημός
που γίναν ένα.
Με σταμάτησε η αλήθεια
σαν φωτιά μέσα στα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
να ζήσεις μακριά του
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και δεν μπορείς
να ξεγελάς τον εαυτό σου
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.
Δε με σταμάτησε η βροχή
ούτε το δάκρυ
ούτε η πίκρα της καρδιάς σε κάθε άκρη.
Με σταμάτησε η αλήθεια
που μου έκαιγε τα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
να ζήσεις μακριά του
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς και δεν μπορείς
να ξεγελάς τον εαυτό σου
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς. | #2 | Νέοι στίχοι:
Δε με σταμάτησε η βροχή βροχή ούτε το ψέμα,
ούτε ο φόβος πόνος κι ο καημός καημός που γίναν ένα.
Με σταμάτησε η αλήθεια
σαν φωτιά μέσα στα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας. "Στάσου, πού πας;
Τον αγαπάς. αγαπάς."
Τον αγαπάς και είναι αδύνατον
και είν’ αδύνατον να ζήσεις μακριά του του,
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς
και δεν μπορείς σου σου,
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.
Δε με σταμάτησε η βροχή βροχή ούτε το δάκρυ δάκρυ,
ούτε η πίκρα της στης καρδιάς σε την κάθε άκρη.
Με σταμάτησε η αλήθεια
που μου έκαιγε τα στήθια
και μου φώναζε στάσου που πας. "Στάσου, πού πας;
Τον αγαπάς. αγαπάς."
Τον αγαπάς
και είναι αδύνατον του του,
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς
και δεν μπορείς σου σου,
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Δε με σταμάτησε η βροχή ούτε το ψέμα,
ούτε ο πόνος κι ο καημός που γίναν ένα.
Με σταμάτησε η αλήθεια
σαν φωτιά μέσα στα στήθια
και μου φώναζε "Στάσου, πού πας;
Τον αγαπάς."
Τον αγαπάς
και είν’ αδύνατον να ζήσεις μακριά του,
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς
και δεν μπορείς να ξεγελάς τον εαυτό σου,
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς.
Δε με σταμάτησε η βροχή ούτε το δάκρυ,
ούτε η πίκρα στης καρδιάς την κάθε άκρη.
Με σταμάτησε η αλήθεια
που μου έκαιγε τα στήθια
και μου φώναζε "Στάσου, πού πας;
Τον αγαπάς."
Τον αγαπάς
και είναι αδύνατον να ζήσεις μακριά του,
σε καίει ακόμα η φωτιά απ’ τα φιλιά του.
Τον αγαπάς.
Τον αγαπάς
και δεν μπορείς να ξεγελάς τον εαυτό σου,
αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δικός σου.
Τον αγαπάς. |
