| #1 | Κάτι πιο μικρό απ΄ το τίποτα
Στίχοι:
Μουσική:
Βγήκα, απ’ το παράθυρο και κοίταξα
Δρόμους, φώτα, αμάξια, μηχανές
Τρίβω, τρίβω τα μάτια μου και κρύβομαι
Δίπλα σε σκοτεινές επιγραφές
Πόσες φορές κι αν σου το πω
Τόσες φορές θα το σκεφτώ
Πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
Αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες
Βρήκα, βρήκα ένα πύργο και ανέβηκα
Να δω, να δω την πόλη από ψηλά
Πάνω απ’ τις κεραίες και τα καλώδια
Κόσμος να μου φωνάζει έλα κοντά
Πόσες φορές κι αν σου το πω
Τόσες φορές θα το σκεφτώ
Πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
Αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες | #2 | Νέοι στίχοι:
Βγήκα, απ’ το παράθυρο και κοίταξα
Δρόμους, δρόμους, φώτα, αμάξια, μηχανές
Τρίβω, τρίβω τα μάτια μου και κρύβομαι
Δίπλα δίπλα σε σκοτεινές επιγραφές
Πόσες Όσες φορές κι αν σου το πω
Τόσες τόσες φορές θα το σκεφτώ
Πως πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
Αν αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες
Βρήκα, βρήκα ένα πύργο και ανέβηκα
Να να δω, να δω την πόλη από ψηλά
Πάνω απ’ τις κεραίες και τα καλώδια
Κόσμος κόσμος να μου φωνάζει έλα κοντά
Πόσες Όσες φορές κι αν σου το πω
Τόσες τόσες φορές θα το σκεφτώ
Πως πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
Αν αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Βγήκα, απ’ το παράθυρο και κοίταξα
δρόμους, φώτα, αμάξια, μηχανές
Τρίβω, τρίβω τα μάτια μου και κρύβομαι
δίπλα σε σκοτεινές επιγραφές
Όσες φορές κι αν σου το πω
τόσες φορές θα το σκεφτώ
πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες
Βρήκα, βρήκα ένα πύργο και ανέβηκα
να δω, να δω την πόλη από ψηλά
Πάνω απ’ τις κεραίες και τα καλώδια
κόσμος να μου φωνάζει έλα κοντά
Όσες φορές κι αν σου το πω
τόσες φορές θα το σκεφτώ
πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες |
