| #1 | Ποτέ ξανά
Στίχοι:
Μουσική:
Κι άντε πάλι, ξανά στα ίδια
Και ΄συ αμίλητη στην άλλη μεριά
Του μυαλού μου φόβοι, φτηνά παιχνίδια
Γεννούν τη θάλασσα που μας κρατάει μακριά
Ποτέ ξανά δεν είχα βαδίσει
Σε δρόμους άδειους με τόση ενοχή
Ποτέ ξανά δεν είχα βαδίσει
Σε τεντωμένο σχοινί
Μια μελωδία που θυμίζει εσένα
Μια μελωδία γραμμένη για σένα
Ένας στίχος χλωμός σαν εσένα
Μία άβυσσος για μένα
Ποτέ ξανά στο ίδιο κρεβάτι
Ποτέ ξανά στο ίδιο σκαλί
Η ματιά μου θολή και φευγάτη
Λείπεις εσύ
Ποτέ μαζί στου ονείρου το δρόμο
Ποτέ μαζί στην άκρη της γης
Πόσο θα `θελα για λίγο μόνο
Να γυρνούσες εσύ
Η μελωδία θα παίξει και πάλι
Χωρίς εσένα τον ίδιο σκοπό
Με οδηγεί σε σκοτεινό μονοπάτι
Και σβήνει το χαμόγελο | #2 | Νέος δίσκος στην 1η εκτέλεση: Έντεκα - 2019
Νέοι στίχοι:
Κι άντε πάλι, ξανά στα ίδια
Και και ΄συ αμίλητη στην άλλη μεριά
Του μυαλού μου φόβοι, φτηνά παιχνίδια στολίδια,
Γεννούν γεννούν τη θάλασσα που μας κρατάει μακριά
Ποτέ ξανά δεν είχα βαδίσει
Σε σε δρόμους άδειους άδειους, με τόση ενοχή
Ποτέ ξανά δεν είχα βαδίσει
Σε σε τεντωμένο σχοινί
Μια μελωδία που θυμίζει εσένα
Μια μελωδία γραμμένη για σένα
Ένας στίχος χλωμός σαν εσένα
Μία άβυσσος για μένα
Ποτέ ξανά στο ίδιο κρεβάτι
Ποτέ ξανά στο ίδιο σκαλί ξανά, ποτέ μαζί
Η ματιά μου θολή και φευγάτη φευγάτη,
Λείπεις λείπεις εσύ
Ποτέ μαζί στου ονείρου το δρόμο
Ποτέ μαζί στην άκρη της γης
Πόσο θα `θελα ‘θελα για λίγο μόνο
Να να γυρνούσες εσύ
Η μελωδία θα παίξει και πάλι
Χωρίς εσένα χωρίς εσένα, τον ίδιο σκοπό
Το νιώθω τώρα το σχοινί να σπάει
και μέσα στο χαμό, γελώ
Κι η μελωδία θα παίξει και πάλι
χωρίς εσένα, τον ίδιο σκοπό
Με οδηγεί σε σκοτεινό μονοπάτι μονοπάτι
Και και σβήνει το χαμόγελο χαμόγελο…
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Κι άντε πάλι, ξανά στα ίδια
και ΄συ αμίλητη στην άλλη μεριά
Του μυαλού μου φόβοι, φτηνά στολίδια,
γεννούν τη θάλασσα που μας κρατάει μακριά
Ποτέ ξανά δεν είχα βαδίσει
σε δρόμους άδειους, με τόση ενοχή
Ποτέ ξανά δεν είχα βαδίσει
σε τεντωμένο σχοινί
Μια μελωδία που θυμίζει εσένα
Μια μελωδία γραμμένη για σένα
Ένας στίχος χλωμός σαν εσένα
Μία άβυσσος για μένα
Ποτέ ξανά στο ίδιο κρεβάτι
Ποτέ ξανά, ποτέ μαζί
Η ματιά μου θολή και φευγάτη,
λείπεις εσύ
Ποτέ μαζί στου ονείρου το δρόμο
Ποτέ μαζί στην άκρη της γης
Πόσο θα ‘θελα για λίγο μόνο
να γυρνούσες εσύ
Η μελωδία θα παίξει και πάλι
χωρίς εσένα, τον ίδιο σκοπό
Το νιώθω τώρα το σχοινί να σπάει
και μέσα στο χαμό, γελώ
Κι η μελωδία θα παίξει και πάλι
χωρίς εσένα, τον ίδιο σκοπό
Με οδηγεί σε σκοτεινό μονοπάτι
και σβήνει το χαμόγελο…
|
