Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σαν ταινία παλιά ( Διορθώσεις )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130822 Τραγούδια, 269474 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Σαν ταινία παλιά      
#1Σαν ταινία παλιά

Στίχοι:
Μουσική:



Ξημερώνει κι έχω ξυπνήσει
απ’ το μεθύσι το χθεσινό
μεσημέρι και υποφέρει
η καρδιά μου πώς να στο πω
κάθε βράδυ δεν αντέχω
που δε σ’ έχω, δεν ελέγχω
την ψυχή μου, το μυαλό μου
και με πιάνει ο πανικός μου

Σαν ταινία παλιά
που τέλος δεν έχει
η αγάπη σε ρόλο
που κανείς δεν αντέχει
παίζει πλέον για μας
σε θέατρο άδειο
με φινάλε εμάς
μα θέλει κουράγιο

Η ματιά σου μοιάζει ταξίδι
ένα παιχνίδι ερωτικό
ένα αστέρι σαν καλοκαίρι
το φιλί σου το πιο γλυκό
κάθε βράδυ δεν αντέχω
που δε σ’ έχω ούτε λεπτό.
την ψυχή μου, το μυαλό μου
και με πιάνει ο πανικός μου

Σαν ταινία παλιά
που τέλος δεν έχει
η αγάπη σε ρόλο
που κανείς δεν αντέχει
παίζει πλέον για μας
σε θέατρο άδειο
με φινάλε εμάς
μα θέλει κουράγιο
#2Νέοι στίχοι:
Ξημερώνει κι έχω ξυπνήσει
απ’ το μεθύσι το χθεσινό
μεσημέρι και υποφέρει
η καρδιά μου πώς να στο πω
κάθε βράδυ δεν αντέχω
που δε σ’ έχω, δεν ελέγχω
την ψυχή μου, το μυαλό μου
και με πιάνει ο πανικός μου μου.

Σαν ταινία παλιά
που τέλος δεν έχει
η αγάπη σε ρόλο
που κανείς δεν αντέχει
παίζει πλέον για μας
σε θέατρο άδειο
με φινάλε εμάς
μα θέλει κουράγιο κουράγιο.

Η ματιά σου μοιάζει ταξίδι
ένα παιχνίδι ερωτικό
ένα αστέρι σαν καλοκαίρι
το φιλί σου το πιο γλυκό
κάθε βράδυ δεν αντέχω
που δε σ’ έχω ούτε λεπτό. δεν ελέγχω.
την ψυχή μου, το μυαλό μου
και με πιάνει ο πανικός μου

Σαν ταινία παλιά
που τέλος δεν έχει
η αγάπη σε ρόλο
που κανείς δεν αντέχει
παίζει πλέον για μας
σε θέατρο άδειο
με φινάλε εμάς
μα θέλει κουράγιο
μου.

Αποδοχή διόρθωσης στίχων

Τελική διαμόρφωση στίχων

Ξημερώνει κι έχω ξυπνήσει
απ’ το μεθύσι το χθεσινό
μεσημέρι και υποφέρει
η καρδιά μου πώς να στο πω
κάθε βράδυ δεν αντέχω
που δε σ’ έχω, δεν ελέγχω
την ψυχή μου, το μυαλό μου
και με πιάνει ο πανικός μου.

Σαν ταινία παλιά
που τέλος δεν έχει
η αγάπη σε ρόλο
που κανείς δεν αντέχει
παίζει πλέον για μας
σε θέατρο άδειο
με φινάλε εμάς
μα θέλει κουράγιο.

Η ματιά σου μοιάζει ταξίδι
ένα παιχνίδι ερωτικό
ένα αστέρι σαν καλοκαίρι
το φιλί σου το πιο γλυκό
κάθε βράδυ δεν αντέχω
που δε σ’ έχω δεν ελέγχω.
την ψυχή μου, το μυαλό μου
και με πιάνει ο πανικός μου.
Πρώτη αποστολή: ONEΔιορθώσεις: tasosnet
Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας
Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή.